De regels van Floor

Er slingeren hier ook nog heel wat kinderboeken rond. Zo lang ik ze zelf niet gelezen heb, verhuizen ze niet naar mijn klasbieb, maar daar raakt mijn voorraad stilaan op. Het is dus meer dan tijd om af en toe ook nog eens iets voor de jeugd te lezen :).

Vandaag koos ik voor 'De regels van Floor' van Marjon Hoffman.

Gegevens

Eerste druk: 2014

Uitgeverij: Zwijsen

Oorspronkelijke uitgeverij: Uitgeverij Ploegsma bv, Amsterdam

Nur: 286

ISBN: 978 90 487 1760.6

Illustraties: Georgien Overwater

Vormgeving: Rob Galema

Flaptekst

Floor verzint haar eigen regels. Want grote mensen weten heus niet alles beter.

Regel 1:  Alle kinderen mogen zelf regels maken. 

En zo verzint Floor nog veel meer regels! 

Lees maar in dit boek.

Lol!

Mijn mening (++)

Vaak is het niet zo makkelijk om een nuttige mening over een kinderboek te geven. Zo voel ik het toch aan. Het is tenslotte vanuit mijn perspectief bekeken en niet vanuit de leeftijdscategorie waarvoor het boek geschreven is. Ik merk trouwens dat mijn mening niet altijd overeen komt met die van de leerlingen uit mijn klas, maar het is nu eenmaal mijn blog en ik verkondig graag mijn mening ;). Daarom heet deze rubriek tenslotte ook MIJN mening. Ik schrijf het dus gewoon neer zodat je zou weten wat ik ervan vind, maar dat mag jou zeker niet tegenhouden om dit boek te lezen of aan te schaffen.

De vormgeving en het thema vind ik heel erg leuk. Ik las nog niet zoveel boeken binnen dit genre en het doet me eigenlijk een beetje denken aan Pipi Langkous (waar ik vroeger verzot op was). Floor is immers een gekke meid die de meeste regels aan haar laarzen lapt. Eigenlijk niet helemaal, ze maakt er gewoon nieuwe zodat ze die aan haar levensstijl kan aanpassen. Voor kinderen is dit wellicht heel erg leuk om te lezen. Elk hoofdstukje is eigenlijk een apart verhaal en daarom vind ik het wat moeilijk om echt helemaal in het boek te duiken. Dat kan aan mij liggen, maar ik vind het fantastisch als je je heel even in een ander leven waant. Dat heb ik hier minder. Wat misschien wel logisch is als je als 33-jarige een kinderboek leest.