Inderdaad... Oh my god!

Wat was me dat... Ik ben er toch even niet goed van. Oké, ik verduidelijk me even. Een tijdje terug kreeg ik 'Wat jij niet ziet' van Sarah Pinborough mee naar huis. Ik vond het meteen een goed voornemen om eindelijk nog eens een boek uit te lezen. Ik kreeg het van een fantastische collega en zij vond het steengoed. Oké, ik wist nog niet helemaal zeker of haar smaak wel die van mij is, maar ik heb alsnog van dit boek genoten. Lang heb ik gedacht: toch wat langdradig, het mist wat pit. Maar die laatste paar hoofdstukken... HELP! Blader nu niet meteen door naar de achterste gelederen van het verhaal als je dit boek ergens hebt liggen. Laat de spanning maar geleidelijk opbouwen... :)

Gegevens

Oorspronkelijke titel: Behind Her Eyes

Oorspronkelijk uitgegeven door: HarperCollinsPublishers Ltd, Londen

Eerste druk: juni 2017

Vertaling uit het Engels: Nathaly Schrijnder

Nederlandse uitgave: The House of Books

Oorspronkelijk omslagontwerp: HarperCollinsPublishers Ltd

Omslagontwerp Nederlandse editie: Loudmouth, Utrecht

Aantal pagina's: 398

ISBN: 978 90 443 5057 9

ISBN: 978 90 443 5058 6 (e-book)

NUR: 332

Flaptekst

VERTROUW DIT BOEK NIET

Louise is een alleenstaande moeder. Tijdens een zeldzaam avondje uit ontmoet ze een man en valt als een blok voor hem. David is jong, succesvol en charmant. Helaas is hij ook getrouwd, met de mooie Adele. De twee vrouwen raken bevriend en Louise ziet dat hun ogenschijnlijke perfecte huwelijk van dichtbij scheurtjes vertoont. Welke verschrikkelijke geheimen verbergen David en Adele, en hoever zijn ze bereid te gaan om die geheimen te beschermen?

VERTROUW DIT VERHAAL NIET

Mijn mening (++)

Ik moet het eerlijk bekennen. Tot rond pagina 380 vond ik eigenlijk niet heel veel speciaal aan dit boek. Het kabbelde voort en het kabbelde gewoon in de richting waaraan ik al 300 pagina's zat te denken. Niet echt spannend dus en zeker niet het gevoel van: dit boek moet ik iedereen aanraden. Tot je van het ene moment op het andere - zonder 'voorspel' - gewoon in een heel sterke stroming terecht komt en met een rotvaart een waterval naar beneden dendert. En dan lig je daar beneden. Uitgeteld. Aangespoeld. Versuft. Ik denk dat ik op die manier exact beschrijf hoe ik me vijf minuten tot een kwartier na het omdraaien van de laatste bladzijde voelde. Je kunt echt op geen enkel moment voorspellen wat je op de allerlaatste pagina's te lezen zult krijgen. Dus zeker even doorbijten als je het net als ik niet zo speciaal vindt. Het zou jammer zijn mocht je de clou van het verhaal missen. En meer zeg of schrijf ik er niet meer over :).