dinsdag 21 mei 2019

Het vervolg van M.J. Arlidge of was het nu het begin?

Vorige jaar begon ik ook vol goeie moed aan een nieuwe reeks blogpostjes hier. Toen lukte het me een paar maanden vol te houden, maar wat zou ik blij zijn als het me nu tot in december 2019 lukt (en liefst nog veel langer).

Om mijn blog up-to-date te houden probeer ik bepaalde artikels ook een vervolg te geven. Er verschijnen immers wekelijks nieuwe boeken en dan gebeurt het wel eens dat boekenreeksen hier niet meer volledig zijn. Daarom wil ik het vandaag nog eens over M.J. Arlidge hebben. Deze Britse auteur schrijft de ene bestseller na de andere en daar schreef ik al eens iets over. Wil je het eerste bericht nog eens opnieuw bekijken? Klik dan hier: Nieuw jaar, nieuwe mustreads.

Intussen zijn er twee nieuwe boeken om aan het lijstje toe te voegen: Schuitje varen en In de maneschijn.

Schuitje varen


De achttienjarige Helen Grace, net nieuw bij de politie, arriveert als eerste op de plek waar een dodelijk ongeluk heeft plaatsgevonden. Haar collega’s zijn ervan overtuigd dat de dood van de jonge man een tragisch ongeluk was. Maar Helen is daar niet zo zeker van. Wie is hun mysterieuze slachtoffer? Waarom zou hij zijn leven riskeren door over een drukke weg te rennen? Waar rende hij voor weg? Een duister geheim is verborgen tussen de stille velden van Hampshire, een geheim dat Helen vastbesloten is te ontrafelen.

* Schuitje varen is gepubliceerd in 2017, maar speelt zich af in de tijd dat Helen Grace nog maar net bij de politie werkte (bevat ca. 126 pagina's).


In de maneschijn


Er waart iets dodelijks rond in het bos. Eerst moesten de wilde paarden eraan geloven. Nu zijn het onschuldige mannen en vrouwen die worden vermoord door een gedaante zonder gezicht. Verdwaald in het donker proberen ze te vluchten, zich te verstoppen. Wanhopig roepen ze om hulp. Maar er is niemand die ze kan horen...

Helen Grace ziet zich geconfronteerd met een nieuwe nachtmerrie. De slachtoffers hangen met pijlen doorboord aan de statige oude eiken in het bos. Waarom worden hulpeloze vakantiegangers opgejaagd tijdens het campingseizoen? Wat hebben de moorden te betekenen? Is dit soms het werk van een psychopaat? Of is het een teken van een occulte samenzwering en worden de slachtoffers geofferd aan het bos zelf? Helen moet zich in het duister wagen om de waarheid achter deze wel heel macabere zaak te achterhalen.


dinsdag 14 mei 2019

Voor de vijfde week op rij een mustread!

Wat ben ik goed bezig, al zeg ik het zelf. Ik lijk mijn 5de adem eindelijk gevonden te hebben en laat ons vooral hopen dat het zo blijft. Dat ik blijf tijd vinden om te bloggen. Want wat brengt het rust en ruimte in mijn hoofd. Al word ik misschien wel wat zenuwachtig van die lijst met mustreads :). Of laat het ons gewoon op ongeduldig houden. Klinkt wat positiever!

De voorbije weken schreef ik over 'Kronieken van de liefde' van Elena Ferrante en toen had ik het al kort over de Napolitaanse romans. Uiteraard wil ik ook deze parels op mijn lijst die ik nog wil lezen. Daarom vandaag deze mustreads!

De geniale vriendin


Lila en Elena groeien samen op in een volkswijk in het Napels van de jaren vijftig, een tijd waarin het ondenkbaar is dat meisjes hun tijd verspillen met leren. De intelligente Lila moet van school om te gaan werken. Ze probeert aan haar milieu te ontsnappen door jong te trouwen. Haar beste vriendin Elena mag wél verder leren, maar beseft maar al te goed hoeveel slimmer Lila is. En mooier. De geniale vriendin is de eerste van Ferrantes vier Napolitaanse romans, waarin zij met groot inlevingsvermogen en in een onnavolgbare stijl vertelt over twee vrouwen en hun levenslange vriendschap, die even sterk om liefde als om rivaliteit draait. Ferrante vertelt met het verhaal van Lila en Elena ook het verhaal van een wijk, een stad en een land in een tijd vol veranderingen.


De nieuwe achternaam


In De nieuwe achternaam volgen we het leven van Lila en Elena, twee vriendinnen uit een armoedige wijk in Napels. Lila is op haar zestiende getrouwd, maar krijgt met haar nieuwe achternaam algauw het gevoel dat ze zichzelf kwijtraakt. Haar turbulente huwelijk komt zwaar onder druk te staan. Elena voltooit als voorbeeldige leerling het gymnasium, maar door haar eenvoudige afkomst worstelt ze met haar universitaire ambities. Ze voelt zich in de wijk niet meer thuis, daarbuiten evenmin. De twee vriendinnen verliezen elkaar uit het oog, vinden elkaar terug, blijven zich aan elkaar spiegelen. Ferrante laat zien hoe Lila en Elena, die we zagen opgroeien in De geniale vriendin, volwassen worden, beiden op zoek naar een manier om hun lot in eigen hand te nemen.


Wie vlucht en wie blijft



Lila en Elena, de twee meisjes die we voor het eerst ontmoetten in De geniale vriendin, zijn nu volwassen vrouwen. Lila, die op haar zestiende trouwde en een kind kreeg, heeft inmiddels haar man, huis en luxeleven verlaten en werkt in een fabriek om rond te kunnen komen. Elena heeft de universiteit doorlopen en een succesvolle roman geschreven. Voor haar staan de deuren open naar een andere wereld, ver weg van de Napolitaanse wijk waar ze opgroeide. Beide vrouwen vechten tegen wat de wereld van hen verwacht: berusting in het moederschap, onwetendheid en onderwerping. Ze zoeken hun weg in de vrijheden en kansen die de jaren zeventig lijken te bieden. Hoe verschillend hun zoektochten ook zijn, hun levens blijven met elkaar verbonden door een sterke, onbreekbare band.


Het verhaal van het verloren kind



Het verhaal van het verloren kind is de adembenemende ontknoping van de saga van de briljante, geschoolde Elena en de vurige, onbeheersbare Lila. Beide vrouwen zijn volwassen: de grote ontdekkingen van het leven zijn gedaan, zijn grillen en verliezen zijn verdragen en geleden. Beide vriendinnen hebben gevochten om te ontsnappen aan de Napolitaanse volksbuurt waar ze opgroeiden. Elena heeft gestudeerd, is getrouwd, naar Florence verhuisd, heeft kinderen gekregen en is inmiddels een gevierd schrijfster. Lila is er daarentegen nooit in geslaagd los te komen van haar geboortestad. Ze is weliswaar succesvol ondernemer geworden, maar haar succes heeft haar dichter gebracht bij de vriendjespolitiek, het chauvinisme en de georganiseerde criminaliteit die de buurt in hun greep houden.


Bronnen:

zaterdag 11 mei 2019

Dolfje Weerwolfje achter de kiezen!

In het begin van de week schreef ik mijn eerste mening over het eerste boek rond Dolfje Weerwolfje. Wil je deze post nog eens opnieuw lezen, klik dan op de volgende link: Eerste mening over Dolfje Weerwolfje van Paul van Loon.

Intussen heb ik het boek helemaal uitgelezen en kan ik het met heel veel goesting in mijn klas klaarleggen. Het is immers de bedoeling om het aan mijn tweedeklassers voor te lezen. Doorheen het jaar bood ik al verschillende boeken aan en ik moet zeggen dat de meningen van mijn leerlingen heel uiteenlopend zijn. Ik probeer hen van allerlei soorten verhalen en schrijvers te laten proeven en ik slaag - al zeg ik het zelf - behoorlijk goed in mijn opzet.

Over hoe en wat ik alles in mijn klas gebruik, daar schrijf ik op mijn blog rond onderwijs zeker nog iets over. Voor leerkrachten onder jullie: neem dus zeker ook een kijkje op Gietjes Corner!


Gegevens

Omslag en illustraties: Hugo van Look, 1996/2015
Vijfenvijftigste druk 2018
Vormgeving: Annemieke Groenhuijzen
Beeldredactie: Anker-illustrations
Auteursfoto: Tuffcat Media
Uitgeverij Leopold, Amsterdam / www.leopold.nl
ISBN: 978 90 258 6484 2
Nur: 282
AVI: M6


Mijn mening (++/+++)

Het boek heeft me eigenlijk van het begin tot het einde geboeid. Er worden heel wat interessante thema's aangekaart en ik denk dan ook dat dit boek een meerwaarde voor je kinderen kan zijn. Het kan immers een uitgangspunt voor vele gesprekken zijn. Stoere jongens op school die je pesten, buren waar we een beetje bang voor zijn, een ietwat speciale gezinssituatie, een papa die zich graag verkleedt, angst om ouders te verliezen,... Hoe de serie verder verloopt, daar heb ik het raden naar, maar Dolfje Weerwolfje is alvast een heel goeie start als je het mij vraagt. Als er even nog wat tijd overblijft, dan lees ik misschien nog eens wat andere boeken over dit dappere jongetje. Of was het nu weerwolfje?
  

donderdag 9 mei 2019

Orange Is the New Black

Je kunt er niet omheen dezer dagen... Netflix. Ik heb het zelf niet en gelukkig maar denk ik dan. Wanneer zou er daar in godsnaam nog tijd voor zijn? Maar wat niet is, kan natuurlijk nog komen en laten de beste series zich nu ook een weg banen tot in de rekken van de plaatselijke bibliotheek. Daarom begon ik een tijdje terug met het bekijken van seizoen 1 van Orange Is the New Black. Ik had de naam van de serie al een paar keer horen passeren en ik was eigenlijk wel nieuwsgierig. Genoeg dus om er even voor te gaan zitten en te relaxen.

Voordien had ik me niet echt goed geïnformeerd en verwachtte dus een dramareeks met heel wat thrillergehalte, maar ik moest mijn verwachtingen al na enkele afleveringen bijstellen. Vooral toen er nogal vreemde (en noem het gerust absurde) scènes voorbij kwamen... Ik wist nu niet goed of ik er de slappe lach bij moest krijgen of dat ik de DVD-speler maar meteen op stop moest zetten. En meestal betekent dat niet veel goeds. Dus het hing eigenlijk aan een zijden draadje of ik wel verder zou kijken naar de serie of dat ik de DVD-box niet meteen terug naar de bibliotheek zou brengen. Maar ik won wat nieuwe informatie in en iedereen liet me weten dat ik toch moest blijven verder kijken. Dat het zeker de moeite waard is. Dan doe ik dat maar gewoon zeker? Al weet ik niet of het echt helemaal mijn ding zal zijn (maar daar straks meer over in 'Mijn eerste mening').

Gegevens

  • Zes seizoenen van telkens 13 afleveringen
  • Begonnen in 2013, voorlopig laatste reeks in 2018
  • Amerikaanse serie
  • Geschreven door Jinji Kohan
  • Gebaseerd op de autobiografie Orange Is the New Black van Piper Kerman.
  • Hoofdrol voor Taylor Schilling (Piper Chapman)


Verhaallijn

Piper Chapman wil eigenlijk gewoon een rustig leven met haar vriend leiden, maar dat kan niet. Ze werd immers veroordeeld tot 15 maanden gevangenis voor het transporteren van drugsgeld. Ze deed dit in opdracht van haar toenmalige vriendin Alex Vause. Voor de vriend van Piper was het even schrikken toen hij het verleden van zijn partner hoorde. Een gevangenisstraf, maar ook nog eens een lesbische relatie. In de eerste aflevering meldt Chapman zich aan in de gevangenis, maar is ze eigenlijk helemaal niet klaar om voor 15 maanden lang afstand te nemen van Larry, haar verloofde. 


Mijn mening

Voorlopig kan ik me niet echt vinden in deze serie, maar ik vertel er wel meteen bij dat ik nog maar drie afleveringen achter de kiezen heb. Waarom ik er moeilijk in lijk te komen? Ik heb nooit echt van komedie gehouden (terwijl ik echt wel verzot ben op lachen) en dit is onverwacht wel een komische serie in plaats van een dramareeks. Eens ik me over die verwachtingen heen kan zetten, loopt het misschien wel los, maar mezelf kennende zou het ook even goed kunnen zijn dat ik er na nog wat afleveringen gewoon de brui aan geef. Ik heb geen idee waar dit naartoe gaat. Niet wat het verhaal betreft, niet wat mijn inleving en mijn mening betreft. Voorlopig dus kort samengevat niet mijn ding, maar nog nieuwsgierig genoeg om het nog steeds een kans te geven. Wordt vervolgd!



Bron: 

dinsdag 7 mei 2019

Lazarus, nummer zeven over Joona Linna

De voorbije paasvakantie startte ik mijn blogje terug op en ik moet zeggen dat ik er heel blij mee ben. Hopelijk lukt het me nu om met enige regelmaat te blijven posten. Dat zou ik o zo fijn en rustgevend vinden. Want dat wil ook zeggen dat ik erin slaag om mezelf wat tijd te geven: om te lezen, om te schrijven en om wat tv te kijken.

Door mijn vorige artikels wat te doorsnuffelen en nog eens opnieuw te lezen - want ach, wat ben ik een controlefreak - kwam ik ook nog eens de oplijsting van de boeken rond Joona Linna tegen. Dit personage is in het leven geroepen door het schrijversduo Lars Kepler en ik zette de eerste zes boeken in deze reeks vorig jaar al op Gietjes Boekies en Movies. Wil je deze oplijsting nog eens van naderbij bekijken? Klik dan op de volgende link: Lars Kepler, pseudoniem voor een schrijvend koppel.

Intussen werd ook deel zeven - Lazarus - uitgebracht. Vandaar deze blogpost.


In een appartement in Oslo wordt een dode man gevonden. Bij het openen van de vrieskist in zijn keuken doet de politie een vreselijke ontdekking: het slachtoffer blijkt een tot dan toe onbekende grafschenner te zijn en hij bewaarde er zijn trofeeën.

Enkele dagen later vraagt een Duitse collega Joona Linna om hulp bij het onderzoek naar een campingmoord bij Rostock. Joona ziet een patroon opdoemen dat weliswaar krankzinnig is, maar dat hij onmogelijk kan negeren. Sommigen zouden van een wonder spreken als iemand terugkeert uit de dood - anderen van een nachtmerrie.



maandag 6 mei 2019

Eerste mening over Dolfje Weerwolfje van Paul van Loon

In mijn klas lees ik graag voor en dit jaar maakte ik er werk van om alles rond voorlezen wat beter uit te werken. Daarom begon ik met een rondvraag op enkele Facebookpagina's en kwam ik uiteindelijk tot een vijftal boeken die overal in het tweede leerjaar leken op te duiken. Daarnaast had ik zelf nog twee klassiekers van Marc de Bel liggen en zo kwam ik aan een mooie verzameling van zeven boeken. Eentje ervan wil ik hier alvast bespreken en dat is Dolfje Weerwolfje van Paul van Loon. Vandaag lees je mijn eerste mening, tegen het eind van volgende week zou ik ook mijn eindbeoordeling willen neerschrijven.

Flaptekst

Als Dolfje wakker wordt, is het donker. 
De maan schijnt in zijn kamer. Het is een bijzondere nacht.
Zeven, denkt Dolfje. Eindelijk ben ik zeven jaar.
Dan schrikt hij zich rot. Hij ziet opeens overal haar.
Zijn handen en voeten zijn poten geworden.
En hij heeft een staart. Dan komt Timmie binnen.
'Ik wil dit niet,' gromt Dolfje.
'Misschien gaat het vanzelf wel over,' zegt Timmie.
'Ja, jij hebt makkelijk praten,' gromt Dolfje.
'En als het niet overgaat? Wat dan?'

Reeks Dolfje Weerwolfje

Moest je zin hebben om andere boeken over Dolfje Weerwolfje te lezen, dan zijn er nog heel wat. Hieronder zet ik een lijst die ik vooraan in deel 1 vond.

Dolfje Weerwolfje (1)
Volle maan (2)
Zilvertand (3)
Weerwolvenbos (4)
Boze drieling (5)
Weerwolvenfeest (6)
Weerwolfgeheimen (7)
Dolfje Sneeuwwolfje (8)
Een weerwolf in de Leeuwenkuil (9)
Weerwolfbende (10)
SuperDolfje (11)
Weerwolf(n)achtbaan (12)
Weerwolfhooikoorts (13)
Een miniheks in het Weerwolvenbos (14)
MeerMonster (15)
Weerwolvensoep (16)
MaanMysterie (17)
GriezelWielen(18)
Dolfje en Noura (19)

Mijn eerste mening

Ik ken Paul van Loon al een hele tijd van naam, maar eigenlijk las ik nog niet veel van deze schrijver. Dolfje Weerwolfje heeft me tot nu toe wel erg verrast. Het boek leest vlot en er komt een verhaal dat ik nog nooit eerder las. Een jongetje dat na zijn verjaardag in een weerwolf verandert. Misschien kan dit wel wat kinderen bang maken. De helden in je klas zullen dit natuurlijk heel erg fijn vinden, andere leerlingen zal ik goed moeten inprenten dat dit een fantasieverhaal is en dus niet echt kan. Want ik zou niet willen dat er iemand 's nachts zijn slaap laat. Er zijn immers nog kinderen die zeven moeten worden... :). Wat ook anders is, is dat Dolfje niet bij zijn mama en papa woont. Die zijn plots verdwenen. Doorheen het boek zal het raadsel rond zijn ouders wellicht nog opgelost worden of misschien is dat een cliffhanger voor een volgend verhaal in de reeks. Ik zal er waakzaam moeten voor zijn of ook daar geen kinderen mee blijven zitten. Stel dat jouw ouders plots zouden verdwijnen? Ik weet zeker dat sommige kinderen daarover gaan beginnen nadenken.

Kort samengevat
+ duidelijke taal, origineel verhaal, leuke verhaallijn
- sommige elementen kunnen misschien wat angst (twijfel) veroorzaken


Bron:

zondag 5 mei 2019

Duizend schitterende zonnen uitgelezen!

Vorige week zaterdag schreef ik onder de volgende link mijn eerste mening over 'Duizend schitterende zonnen' van Khaled Hosseini. Vandaag wil ik het over mijn eindbeoordeling van dit boek hebben. Gisterenmorgen bleef ik wat langer in bed en las ik de laatste 80 bladzijden. Ik had nood aan wat rust en me-time.

Gegevens

Copyright: ATSS Publications, LLC
Copyright Nederlandse vertaling: 2007 W. Hansen
Oorspronkelijke titel: A Thousand Splendid Suns
Oorspronkelijke uitgever: Riverhead Books, New York
Omslagontwerp Studio Jan de Boer
Omslagillustratie Shaul Schwarz / Corbis
Foto auteur Charmian Reading
Vormgeving binnenwerk Peter Verwey, Heemstede
Druk Clausen & Bosse, Leck
ISBN: 978 90 234 2576 2
NUR: 302
www.debezigebij.nl


Mijn mening (++)

Het was de eerste keer dat ik dit tweede boek van Khaled Hosseini las en ik moet zeggen dat ik van begin tot einde genoten heb. Heel af en toe moest ik eens lachen, maar ik heb ook hier en daar wat tranen weggeslikt. Een paar keer omdat het even aan mijn eigen situatie deed denken, maar ook omdat het leven in Afghanistan jaren een verschrikking moet zijn geweest (en misschien voor sommigen nog altijd is). Terwijl het tegelijkertijd ook een onvergetelijk vaderland voor vele mensen is, waar heel wat Afghanen wellicht naartoe gezogen worden, net als Laila. 

Boeken waar vrouwen de hoofdrol in spelen, die hebben voor mij net altijd dat tikkeltje meer. Ik weet niet wat het is, ik heb het ook met series en films. Het doet me beseffen dat we het hier wel goed hebben, maar ik haal ook telkens weer wat moed uit al die sterke vrouwen. Wat zijn Laila en Mariam, de hoofdpersonages uit 'Duizend schitterende zonnen' straffe madammen. Ze maken zoveel mee waardoor je alleen maar kan beseffen dat ons leven een pak dragelijker is, ook al voelt het soms ook loodzwaar aan.

Daarnaast is Hosseini er weer in geslaagd om een oprecht, waarheidsgetrouw en meeslepend verhaal neer te pennen. Vanaf het eerste deel zit je in Afghanistan, zit je samen met Mariam op wacht. Voel je haar verdriet en leef je mee bij de afwijzing van haar vader en de dood van haar moeder. Dit boek staat vol van het verdriet en verlies, maar eindigt uiteindelijk wel nog behoorlijk rooskleurig. Aan de ene kant vind ik dat wel fijn (want anders was het misschien wel te zwaar), aan de andere kant sta ik wat sceptisch tegenover de verhaalwending. Kan het wel? Is het niet wat overgeromantiseerd? Maar dat zal wellicht met mijn gemoedstoestand te maken hebben. Het geloof in de liefde en zo... ;). Ik hoop van harte dat er vrouwen als Laila zijn. Dat ze uiteindelijk toch dat stukje liefde en geluk terugvinden wat ze zo lang kwijt zijn geweest.

zaterdag 4 mei 2019

Showtime met Tom Waes

In de voorbije paasvakantie schreef ik hier voor de eerste keer iets over de serie Undercover. Heb je deze blogpost gemist? Kijk dan zeker eens onder de volgende link: Undercover, mijn eerste mening.
Intussen is de laatste aflevering ook op de buis geweest en kun je de reeks volledig bekijken op Vrt.nu. Aarzel niet te lang want de tien afleveringen blijven er niet al te lang op staan.

Korte inhoud

Undercover is een Belgisch-Nederlandse serie over een Hollandse drugsbaron. In het weekend verblijft hij samen met zijn partner Danielle op een Limburgse camping en de politie posteert twee undercoveragenten naast de chalet van meneer Bouman. Het is aan dit duo om de hele bende in de luren te leggen, maar dat blijkt op papier net iets makkelijker dan in het echt. Er sneuvelen heel wat mensen voor de politie er in de allerlaatste aflevering in slaagt de mannen van Bouman (en uiteraard ook het kopstuk zelf) te klissen.

De intriges en de leugens worden doorheen de serie steeds groter en ook in deze reeks komt er wat scheefpoeperij op het scherm. Dat zorgt voor wat extra spanning, op tal van vlakken.
Sommige mensen uit de clan van Bouman vertrouwen Kim en Bob niet, maar doordat Bob het leven van de XTC-producent tijdens een vuurgevecht redt, ziet de Nederlander geen graten in alle toevalligheden sinds Kim en Bob op de camping wonen.


Acteurs en actrices

Kim: gespeeld door Anna Drijver - undercoveragente
Bob: gespeeld door Tom Waes - undercoveragent 
Ferry Bouman: gespeeld door Frank Lammers - drugsbaas
Danielle Bouman: gespeeld door Elise Schaap - vrouw van Bouman
John Zwart: gespeeld door Raymond Thiry - rechterhand van Bouman
Jurgen Van Kamp: gespeeld door Kevin Janssens - handlanger en schoonzoon van Zwart
Nick Janssens: gespeeld door Manou Kersting - coördinator undercoveroperatie
Walter Devos: gespeeld door Kris Cuppens - inspecteur moordzaken, informant van Bouman
Ignace Devlaeminck: gespeeld door Lucas Van den Eynde - coördinator undercoveroperatie
Gino Maldini: gespeeld door Michael Pas - uitbater kledingwinkel, klant van Bouman


Prijzen

In maart won Undercover in Californië een prestigieuze prijs. Het ging aan de haal met de juryprijs voor de beste serie. Het Cinequest Film Festival is een van de belangrijkste Amerikaanse festivals dat jaarlijks in San Jose plaatsvindt. Ook tijdens het Duitse Seriencamp Festival sleepte Undercover de Publieksprijs in de wacht.


Mijn mening (++)

De eerste afleveringen heb ik eigenlijk vrij snel na elkaar bekeken. Ik was ook steeds erg benieuwd naar het vervolg en ik kon niet wachten om me nog eens in de zetel voor een volgende episode te installeren. Op de laatste afleveringen moest ik wat wachten want ze waren nog niet op Vrt.nu te bezichtigen en dat heeft bij mij de spanning wat doen afnemen. Daardoor kan ik geen +++ meer voor deze serie geven. Daarnaast was het ook duidelijk dat de drugsbaron en zijn bende sowieso opgepakt zouden worden waardoor de laatste aflevering voor mezelf toch wat aan spankracht verloor. De makers mochten je alsnog op het verkeerde pad proberen te zetten, de afloop was heel voorspelbaar. Al was er wel een cliffhanger voor een volgend seizoen want intussen werden daarvoor de eerste scènes al opgenomen. Benieuwd wanneer de volgende afleveringen op tv te zien zullen zijn. Ik hou jullie alvast op de hoogte!

vrijdag 3 mei 2019

Kronieken van de liefde, een omnibus van Elena Ferrante

In de voorbije kerstvakantie leerde ik Elena Ferrante kennen en dit eigenlijk via vrt.nu. Misschien snap je de link niet, maar ik probeer het je in het kort uit te leggen ;). Er werden wat series aangeprezen en omdat ik in elke vakantie wel voor wat ontspanning wil gaan, keek ik naar 'My Brilliant Friend'. Jammer dat ik hier toen nog niet weer aan het bloggen was geslagen want dan had ik je mijn beoordeling over deze serie kunnen geven. Er is natuurlijk wel het een en ander blijven hangen, maar ik schrijf mijn mening graag in de eerste dagen na het bekijken of lezen van iets. Op die manier vind ik mijn recensies beter, eerlijker, waarheidsgetrouw en gewoonweg interessanter en bruikbaarder voor jullie. Daarom ben ik van plan om de serie nog eens te bekijken en dan meteen verslag uit te brengen. Al is de kritische helft van mezelf daar ook niet altijd blij mee want die mening is altijd net iets genuanceerder. Zo is het altijd iets met me, maar er is echt wel beterschap op komst. Ik slaag er immers al een week of drie in om meteen te bloggen. Hoera :).


Maar oké, we waren hier om een mening te verkondigen over Ferrante en dit over 'Kronieken van de liefde'. Ik kwam immers te weten dat Ferrante een Italiaanse schrijfster is en dat 'My Brilliant Friend' gebaseerd is op haar Napolitaanse romans (waarover later meer!). Ze schreef echter ook nog andere werken en deze drie werken werden samen gebundeld in 'Kronieken van de liefde'. Het gaat om 'Kwellende liefde', 'Dagen van verlating' en 'De verborgen dochter'.

Flaptekst

Voordat Elena Ferrante wereldwijd een miljoenenpubliek bereikte met haar Napolitaanse romans had ze al drie romans geschreven, die hier in een band bijeen zijn gebracht. Alle drie gaan ze over de pijn van de liefde, over verlating en verraad, vanuit het oogpunt van drie vrouwen. De elementen die de Napolitaanse romans zo onweerstaanbaar maken, zijn hier al aanwezig: de gulzige taal, de verteldrang, de kille blik, de verterende passie.

In Kwellende liefde keert Delia vanwege de dood van haar moeder Amelie terug naar Napels, de stad waar ze is opgegroeid. Was haar moeders dood een ongeluk, was het zelfmoord? Delia wil het weten en zet alles op alles om te ontdekken wie haar moeder eigenlijk was. Kwellende liefde verscheen in 1992 in Italië en in 1996 in Nederlandse vertaling.

Dagen van verlating vertelt het verhaal van de 38-jarige Olga, die met haar twee kinderen van de ene dag op de andere wordt verlaten door haar man. Ze komt terecht in een klok van pijn en wanhoop, maar uiteindelijk overwint haar levensdrang. Dagen van verlating verscheen in 2002 in Italië en in 2003 in Nederlandse vertaling.

In De verborgen dochter viert de gescheiden Leda in haar eentje vakantie aan zee. Daar ontmoet ze een levendige familie met jonge kinderen. Dat dwingt Leda haar verhouding tot haar volwassen dochters te herzien en te ontdekken wat hen nog bindt. De verborgen dochter verscheen in 2006 in Italië en in 2008 in Nederlandse vertaling.

In handen van Ferrante wordt de ogenschijnlijk simpele plot van deze drie romans de basis voor een onweerstaanbare vertelling, die pijn doet en tegelijkertijd verlicht.

Gegevens

Eerste druk: 2018
Uitgeverij: Wereldbibliotheek
NUR: 302
ISBN: 978 90 284 2478 8


Mijn eerste mening

Het feit dat ik 'My brilliant friend' heb gezien, schept wel wat verwachtingen en misschien verwachtte ik gewoon te veel van dit boek. Daarom kom ik er moeilijk in. Het verhaal lijkt me wel wat, maar wat me zo triggerde in de serie stoot me hier wat tegen de borst. Zo voelt het voorlopig toch. Het is misschien net iets te schreeuwerig, te luidruchtig. Dat is natuurlijk Italië maar waar ik in de serie van genoot, werkt nu echt wat op mijn zenuwen. Misschien was ik gewoon niet in de juiste stemming om zo'n boek te lezen en verandert mijn mening nog. Voorlopig moet ik wat op de tanden bijten. Misschien heeft het ook te maken met het feit dat het alweer een tijdje geleden is dat ik nog zo'n roman las. Het genre ligt wel wat gevoelig de laatste jaren ;). Een thriller gaat me dan vaak gewoon iets makkelijker af. Ik hou jullie alvast op de hoogte. Binnenkort hoop ik mijn eindbeoordeling hier neer te schrijven!

donderdag 2 mei 2019

Mooie spreuken - part 2

Heel lang geleden schreef ik hier al eens een spreuk voor jullie neer. Het ging toen over de liefde en ik haalde de mosterd uit '365 nachten'. Wil je deze nog eens opnieuw lezen? Kijk dan zeker eens onder de volgende link.

In 'Duizend schitterende zonnen' las ik ook weer eentje die ik de moeite vind om te delen.

Jongens zien vriendschap als de zon: niet het bestaan in twijfel trekken, zoveel mogelijk van de warmte ervan genieten en er niet direct in kijken.
(Khaled Hosseini)



Het is de bedoeling om mooie uitspraken en spreuken hier ook met jullie te delen en dit onder het label 'Spreuken'. Op die manier kun je ze allemaal heel snel terugvinden. Het wordt geen vaste rubriek op donderdag, zoals mijn mustreads op dinsdag, maar van het moment ik er eentje heb gelezen, schrijf ik ze hier graag voor jullie neer!

woensdag 1 mei 2019

Professor T., seizoen 2

Een paar weken terug vertelde ik jullie over het eerste seizoen van Professor T., een Vlaamse serie die tot vorig jaar op Eén werd uitgezonden. Heb je deze blogpost gemist en wil je er graag nog iets meer over lezen? Kijk dan snel even hier: Professor T., seizoen 1.

Professor T. heet voluit Jasper Teerlinck en is eigenlijk een excentriekeling met psychische kantjes. Hij verloor op jonge leeftijd zijn vader aan zelfmoord en worstelt sindsdien met zichzelf en zijn demonen. In het eerste seizoen roept een oud-leerling van de professor zijn hulp in bij het oplossen van moordzaken. Annelies Donckers (gespeeld door Ella Leyers) is immers altijd onder de indruk geweest van haar leermeester en ziet een samenwerking nu wel zitten. Zij kan dan ook om met Jasper zijn nogal aparte technieken, de rest van het politiekorps soms net iets minder. Teerlinck is trouwens ook het ex-lief van commissaris Christina Flamant (Tanja Oostvogels) wat het af en toe allemaal nog wat ingewikkelder maakt.

In het eerste seizoen is commissaris Donckers nog aan de zijde van haar (werk)partner Daan De Winter (Bart Hollanders) te zien, maar door het schietincident op het einde van seizoen 1 trekt Daan er na een paar afleveringen in seizoen 2 de stekker uit. John Van Humbeeck (Steve Geerts) maakt zijn opwachting.


Flaptekst

Zes maanden nadat professor Jasper “T.” Teerlinck zich vrijwillig heeft laten opnemen, verlaat hij de psychiatrische instelling. En hoewel hij ongetwijfeld haar moeilijkste patiënt is, wil psychiater Gijselbrecht hem niet zomaar laten gaan. T. krijgt van haar enkele heel bijzondere – en voor hem vreselijke – opdrachten. Annelies Donckers verwelkomt intussen een nieuwe collega, John Van Humbeeck.
Dat gebeurt echter niet van harte. De zorgen om haar vriend en collega Daan en haar steeds zieker wordende vader eisen een grote tol. Gelukkig kan Annelies weer op de excentrieke professor rekenen om de meest complexe misdrijven op te lossen.


Gegevens

  • Cast: Koen De Bouw, Ella Leyers, Herwig Illegems, Carry Goossens, Goele Derick, Steve Geerts, Tanja Oostvogels, Bart Hollanders, Viviane De Muynck, Gène Bervoets en Barbara Sarafian
  • Concept: Paul Piedfort
  • Scenario: Paul Piedfort, Eric Wirix, Willem Wallyn, Sam Fierens en Yahya Terryn
  • Regie: Indra Siera en Gijs Polspoel
  • D.O.P.: Gerd Schelfout ( = Director of Photography)
  • Montage: Steven Sanders
  • Muziek: Gregory Caron & Hannes De Maeyer
  • Productie: Eric Wirix, Frédéric Gies en Elke Brabants
  • Speelduur: 650 minuten

Afleveringen

Aflevering 1: Cuberdon
Professor T. verlaat na zes maanden de psychiatrische instelling en ook inspecteur Daan De Winter begint na zijn revalidatie opnieuw te werken.

Aflevering 2: In Vuur en Vlam
Tijdens een brand in een studentenhuis wordt een studente levensgevaarlijk gewond. De brand blijkt te zijn aangestoken. Professor T. wordt aangezocht om de dader te vinden.

Aflevering 3: De familie
Sinds de schorsing van professor T. worden zijn colleges gegeven door professor Vanderweyden. Hij assisteert T. ook bij het oplossen van een tragisch familiedrama.

Aflevering 4: Onvoltooid verleden
Bij aanslagen op SUV’s worden pamfletten verspreid naar model van een anarchistische studentengroep uit de jaren ’80. Tot verrassing van velen blijkt professor T. lid te zijn geweest van die groep.

Aflevering 5: Hartstocht
Als twee artsen met dezelfde modus operandi worden vermoord, vreest men dat er nog slachtoffers zullen vallen. Het wordt een race tegen de tijd om het verband tussen de twee zaken te vinden.

Aflevering 6: Diamant
Een juwelier wordt aangereden als hij gehaast de straat oversteekt met in zijn tas een collectie zeer waardevolle diamanten. De speurders vermoeden al snel dat er meer aan de hand is.

Aflevering 7: Jitske
Professor T. staat voor een heel aparte uitdaging. Jitske, een meisje met het syndroom van Down, beweert te weten wie de moordenaar van haar moeder is.

Aflevering 8: Angstig gehecht
Bij een verkeersongeval wordt het slachtoffer dood aangetroffen op meer dan 100 meter van haar auto. Professor T. moet zijn aandacht verdelen tussen het onderzoek en een bizarre vraag van zijn psychiater.

Aflevering 9: Het congres
De Universiteit Antwerpen organiseert een jaarlijks congres van criminologen. Tot zijn ontzetting mag professor T. het congres niet openen. Als de eerste spreker wordt vermoord, zijn natuurlijk alle ogen op T. gericht.

Aflevering 10: Het DNA van een moordenaar
Professor T. wordt geconfronteerd met een zaak die hij in het verleden zelf heeft opgelost. De getuige van een moord die jaren geleden werd gepleegd, is nu zelf vermoord.

Aflevering 11: Dode meisjes zingen niet
Een leerlinge wordt dood aangetroffen op haar kamer. Professor T. ontdekt dat de echtgenoot van dokter Gijselbrecht betrokken is in de zaak.

Aflevering 12: Zwanenzang (deel 1)
Een undercover agent, die was geïnfiltreerd in het drugsmilieu, wordt dood teruggevonden in de kofferruimte van zijn auto. Professor T. gedraagt zich nog vreemder dan anders, maar dat heeft niks met de zaak te maken.

Aflevering 13: Zwanenzang (deel 2)
Het net rond de drugsbaron begint zich te sluiten. Toch is er nog grote onzekerheid in het team van Flamant, zeker als hoofdinspecteur Rabet zich volgens John vreemd gedraagt.



Mijn mening (++/+++)

Het was wel even wennen om een hoofdpersonage uit seizoen 1 te zien vertrekken. Ik vind het altijd wat vreemd en verlies voel ik de laatste jaren altijd net dat tikkeltje harder binnenkomen. Alsof mijn verlies zelfs fictie nog wat gaat versterken (of is het omgekeerd?). Maar eens ik dat gegeven wat losliet, kon ik weer met volle teugen van de dertien nieuwe afleveringen genieten. Stuk voor stuk zijn het weer geloofwaardige, spannende maar ook grappige episodes van Professor T. Dit is wat deze serie zo uniek maakt. De combinatie van rust en onrust in een psychisch jasje, ik zag het nog nooit eerder op tv. Ik ben dan ook heel erg benieuwd naar het allerlaatste seizoen!



Bron: 
https://www.pinterest.com/pin/629659591626299299/?lp=true
https://www.bol.com/nl/p/professor-t-seizoen-2/9200000068343633/