maandag 30 maart 2020

Mijn eerste mening over Nachtblauw, een roman van Simon van der Vlugt

 Zou het echt, dat ik de leeskriebel weer helemaal te pakken krijg? Ik hoop het. Heel hard! Dan brengt die nare tijd ook weer iets goeds met zich mee. Altijd fijn.

Zo is er na mijn relatiebreuk ook één iets in mijn leven gekomen wat ik ontzettend maf vind. Dat ik 15 jaar na datum terug mijn voetbalschoenen heb aangetrokken. Er werd vroeger al een paar keer gepolst door een plaatselijk clubje, maar ik hield al die jaren de boot af. Hoe zou ik dat nog in mijn drukke agenda plannen en was ik al niet genoeg weg van thuis? Ik zou achteraf gezien spijt van mijn beslissing van toen kunnen hebben want ik ben er zeker van dat ik er al veel vroeger heel fijne tijden had kunnen beleven. Maar spijt is iets wat ik zo min mogelijk tracht te voelen. Ik maak de meeste keuzes behoorlijk overwogen dus dan moet je achteraf niet beginnen klagen en zagen.... dat is toch mijn idee ;).

En nu is er dus het lezen in tijden van corona. Ik las vroeger heel erg graag en redelijk veel, maar sinds ik alleen ben, heb ik er echt heel veel moeite mee. Vol goeie moed begin ik aan het ene verhaal, dan weer met het andere, maar ik slaag er maar niet in om me echt met een boek te laten meevaren. Ik vind dat al vier jaar een ongelooflijk gemis. Want zeg nu zelf, wat is er zo heerlijk als je onderdompelen in een verhaal? Je loopt als het ware als extra personage mee en je kan je ogen en alle andere zintuigen laten proeven en meegenieten. Ik zou het fantastisch vinden als het me beetje bij beetje toch weer lukt. Want boeken, die verrijken je op allerlei manieren, daar ben ik van overtuigd.

Afbeeldingsresultaat voor nachtblauw simone van der vlugtNa het lezen van Harry Potter - deel 1 vond ik het tijd voor weer iets helemaal anders. Daarom ging ik op zoek tussen mijn mustreads. Ik zie dat ik mijn tabblad 'Wat ik nog wil lezen' moet aanvullen, maar dat zal voor een andere keer zijn. Hier op mijn blog kwam ik echter Simone van der Vlugt nog eens tegen. Ik las in het verleden al een aantal boeken van deze Nederlandse schrijfster, maar helaas kwam er nog geen enkel verslagje op Gietjes Boekies en Movies. Daarom is het tijd om daar verandering in te brengen. Vandaag wil ik mijn eerste mening over Nachtblauw geven.

Flaptekst

Na de dood van haar man wordt Catrijn huishoudster bij de familie Van Nulandt. Ze heeft een passie voor schilderen en helpt de vrouw des huizes bij haar schilderlessen. Maar Catrijns verleden achtervolgt haar; ze moet vluchten en vindt werk in een plateelfabriek in Delft. Hier wordt haar schildertalent eindelijk op waarde geschat. Er breken woelige tijden aan. Catrijn overleeft in 1654 ternauwernood de Delftse donderslag, die de binnenstad in puin legt, en komt voor een levensbepalende keuze te staan.

In de historische romans van Ambo|Anthos worden de fascinerendste en belangrijkste periodes uit onze geschiedenis op beeldende wijze tot leven gewekt. Simone van der Vlugt verweeft het meeslepend verhaal van Catrijn met een intrigerende periode uit de Nederlandse geschiedenis: de Gouden Eeuw.

Eerste mening

Harry Potter vind ik leuk, heel leuk, maar ik moet zeggen dat dit verhaal van Simone van der Vlugt me zeker ook kan bekoren. Romantiek en geschiedenis, het is voor mij vaak een geslaagde combinatie. Ik vertoefde in mijn schoolgaande jeugd altijd in de achterste regionen van de klas, behalve als het geschiedenis was. Dan hing ik (figuurlijk) aan de lippen van mijn leerkrachten en had ik geen tijd voor een praatje met mijn vrienden en vriendinnen. En die passie is er nog steeds. Als je veel af weet van een geschiedenis, dan begrijp je ook het heden en de toekomst. Dat werd me ooit eens gezegd en daar kan ik alleen maar volmondig mee akkoord gaan. 

Simone van der Vlugt schrijft boeken die heel erg toegankelijk zijn, voor iedereen. Je leest het ene hoofdstuk na het andere en voor je het weet zit je middenin het verhaal. Fijn vind ik dat. Niet al te veel poespas, geen al te moeilijke zinsconstructies, maar gewoon rechttoe rechtaan. Pas op, dat wil niet zeggen dat ik niet van literaire hoogstandjes kan genieten, maar evengoed vind ik een boek als 'Nachtwacht'. Het is misschien niet zo beklijvend en het vraagt wellicht niet om een tweede leesbeurt, maar ik genoot tot nu toe toch al van elke bladzijde. Er gebeuren dingen, je kunt je goed inbeelden hoe het hoofdpersonage zich voelt en er hangt wel wat spanning in de lucht. Neem daarbij het geschiedkundige tafereel en de hele wereld van de dienstmeiden en ik vind dat alles aanwezig is om er een goede historische roman van te maken. 

Binnen een paar dagen hoop ik jullie te vertellen of ik nog steeds zo enthousiast over dit boek ben!



zaterdag 28 maart 2020

Harry Potter en de Steen der Wijzen is (nog maar eens) uit

Eens ik over Harry Potter begin, dan kan ik er moeilijk nog over zwijgen (dat heb je wellicht in het begin van de week gemerkt), maar vandaag blijf ik bij de les ;). Ik wil gewoon mijn eindbeoordeling van het eerste deel meegegeven. Ik hoop gauw bij jullie terug te komen met mijn eerste mening over het tweede deel 'Harry Potter en de geheime kamer', maar eerst lees ik een ander boek tussendoor. Komend weekend lees je welk boek!

Afbeeldingsresultaat voor harry potter en de steen der wijzenGegevens

Oorspronkelijke titel: Harry Potter and the Philosopher's Stone
Uitgegeven in 1997 - Bloomsbury Publishing Plc., Londen
Vertaling: Wiebe Buddingh
Uitgegeven in 1998 - Uitgeverij De Harmonie, Amsterdam
Omslagillustratie en illustratie binnenwerk: Ien van Laanen, Amsterdam
Grafische verzorging: Anne Lammers, Amsterdam
Voor België: Standaard Uitgeverij, Antwerpen
Aantal pagina's: 228
ISBN: 9076174105 (gebonden)
ISBN: 9076174083
NUR 283

Flaptekst

Harry Potter is een doodgewone, maar ongelukkige jongen die sinds de dood van zijn ouders bij zijn vreselijke oom en tante in een bezemkast onder de trap woont. 
Op zijn elfde verjaardag arriveert er een geheimzinnige brief voor hem die zijn hele leven verandert: hij wordt uit het huis van zijn oom en tante gered door een woeste figuur op een vliegende motorfiets en hij komt erachter wie zijn overleden ouders waren. 
Met een speciale trein die vertrekt van Perron 9 3/4 belandt hij op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus, waar hij alles leert over bezemstelen, toverdranken en monsters. En ten slotte moet Harry het opnemen tegen zijn aartsvijand Voldemort, een levensgevaarlijke tovenaar.

Mijn mening (++)

Zoals ik vorige maandag al zei, is het niet de eerste keer dat ik dit boek las. Eigenlijk zou ik gerust bij deel 3 of 4 kunnen beginnen, maar halve werken zijn niet aan mij besteed. Alhoewel, er liggen er hier wel nog wat ;). Maar daar ga ik nu even niet op in. Het is dus wel degelijk het plan om de komende maanden alle boeken van Harry Potter te lezen en duimen jullie vooral met me mee dat het me deze keer wel lukt. Anders moet ik volgend jaar misschien weer opnieuw beginnen en ik weet intussen wel wat er in 'Harry Potter en de Steen der Wijzen' gebeurt. 
In het begin heb je nog het gevoel dat het om een leuk kinderboek gaat, maar naarmate het verhaal vordert, hangt er steeds meer spanning in de lucht. Steeds meer vragen rijzen er op en Voldemort, de vijand van Harry Potter lijkt op de loer te liggen. Al weet je niet goed waar precies... Hij is aanwezig, maar er is geen enkele link tot er een duister figuur door het bos dwaalt...

Omdat ik me een beeld van de moordenaar van Harry zijn ouders kan vormen (mede door de films natuurlijk), zou ik de meeste kinderen aanraden om niet al te vroeg met deze boeken te beginnen. Ze lijken vrolijk en kleurrijk, maar dat zijn de personages bijlange niet allemaal. Harry wordt in boek 1 elf jaar en dat is misschien wel net de goeie leeftijd om je onder te dompelen in de wondere tovenaarswereld. Heb je snel schrik, dan zou ik zelfs wachten tot in het middelbaar. Want het zou jammer zijn (wat zeg ik, een waar gat in je cultuur) als je een afkeer krijgt van dit personage. Terwijl J.K. Rowling je zoveel moois kan brengen.

vrijdag 27 maart 2020

Meer met letters van Martine Boere

Soms gebeurt het wel eens dat ik een link tussen deze en een andere blog leg, maar dat is ook alweer een hele tijd geleden. Daarom acht ik de tijd vandaag rijp :).

Vroeger schreef ik alles op mijn eerste blog (Gietjes Corner) en dat was eigenlijk wel even haalbaarder, maar de onderwijsmensen hadden soms niks met de boeken waarover ik iets postte en ze vonden het nogal vervelend om tussen recepten, knutsels en andere schrijfsels door het materiaal voor hun klas te gaan zoeken. Daarom ben ik een hele tijd geleden overgestapt naar vier verschillende blogs. Om zo tegemoet te komen aan de wensen van mijn lezers. Ik doe het met plezier, maar het vraagt wel wat tijd om ze alle vier tegelijk te onderhouden. Maar zoals ik eerder ergens al zei, hobby's moet ik zien als een fantastische invulling van mijn schaarse vrije tijd, niet als een must. Loslaten en gewoon doen waar ik me goed bij voel, is dus de boodschap. Niets moet, alles mag :).

Vandaag wil ik het daarom even over een nieuwe hobby van me hebben. Een hele tijd terug volgde ik in de plaatselijke bibliotheek een workshop handletteren en sindsdien ben ik van plan om me daar wat meer in te verdiepen. Ja, van plan en oké... het kwam er nog niet echt van. Maar net voor het in quarantaine gaan, ging ik nog eens langs in de bieb en bracht ik het volgende boek mee...

Afbeeldingsresultaat voor meer met letters studio suikerzoetGegevens

Auteur: Martine Boere, Studio Suikerzoet
Omslag: ID for you, Martine Bouwman
Vormgeving: Studio Suikerzoet
Fotografie: AssiéFotografie, Annette
Heffels en Studio Suikerzoet
Zetwerk: Prezns, Marco Bolsenbroek
Redactie: Marian van Eekelen
Uitgegeven in 2017
Uitgeverij: Kosmos Uitgevers, Utrecht/Antwerpen
ISBN: 978 90 4391 954 8
ISBN e-book: 978 90 4391 955 5
NUR: 400

Flaptekst

Martine van Studio Suikerzoet neemt je mee op lettersafari. Letters zijn overal om je heen, het is een kwestie van goed kijken en letters in je opnemen. Vol inspiratie wordt de letterreis vervolgd op papier. Martine legt de basistechnieken van handlettering uit; hoe kun je van al die mooie letters die je hebt gezien je eigen ontwerpen maken? Na de basis komen diverse technieken aan bod, zoals chalkboardlettering en brushlettering.

Wil je een stapje verder dan handlettering op papier? Geen probleem. Stapsgewijs laat Martine zien hoe je kunt handletteren op bijvoorbeeld glas of hout.

Dit boek over handlettering gaat verder waar andere boeken ophouden; het is een compleet techniekenboek vol mooie kleurenfoto's!

Mijn mening

Eerlijk? Ik vind dat het boek er niet uitziet... Sorry voor mijn ongezouten mening, maar als dit hetgeen is wat je leert met de inhoud van het boek, dan zou ik dit exemplaar gewoon aan de kant laten liggen. Maar gelukkig weet ik dat een kaft niet alles zegt en keek ik er doorheen. Ik liet me niet afschrikken want niet elk pareltje ziet er ook goed uit. Sommige handletterboeken zijn naar mijn mening veel beter gestyled dan dit, maar de inhoud is zeker niet beter. Want echt, hier had ik als beginneling echt iets aan. Ik vond het van begin tot einde interessant en nam echt elke pagina door. Met papier en pennen in de aanslag was ik een aantal uurtjes zoet. Want naast wat theorie kun je eigenlijk ook meteen gewoon aan de slag. Wil je weten wat ik al deed? Neem dan zeker eens een kijkje op Gietjes Maksels en Baksels

donderdag 26 maart 2020

Fictie op VRT en op Gietjes Boekies en Movies

Zondagavond is fictieavond en dat is alweer een tijdje zo op de VRT. Meestal zit ik dan niet voor mijn scherm gekluisterd - want ik vertoef heel erg weinig in mijn zetel - maar als ik de mogelijkheid heb, dan haal ik die fictie op een ander moment wel in. Zo zijn die reeksen een godsgeschenk als je alleen moet eten.

Normaal gezien tafel ik tijdens de week nogal vaak samen met mijn ouders en in het weekend verorber ik wel wat in de frituur waar ik nog wat extra zakcenten verdien, maar dat kan nu allemaal niet door de coronacrisis. Ik blijf zoveel mogelijk thuis en heb mijn mama (die boven de 65 is) dus al een tijd niet gezien. Twee weken al... een eeuwigheid en niet naar onze gewoonte ;). Maar ach, ik ben een grote meid en ik hou me wel staande. Mede dankzij boeken, schrijfsels, de telefoon, bezorgde vrienden, mijn tuin en tal van andere hobby's.

Gisteren begon ik met de eerste aflevering van de nieuwe fictiereeks GR5. Ik moet zeggen dat de eerste beelden me meteen aanspraken. In die mate zelfs dat ik er rustig en onrustig tegelijk van werd. In de kranten las ik nogal veel commentaar op het zogezegde trage tempo waarmee de serie op gang kwam, maar ik moet zeggen dat ik van minuut één genoot. De schitterende natuurbeelden, maar ook de acteerprestaties van bekende en minder bekende koppen.

Acteurs


Aangezien ik 'Over Water' volgde (waarover ik hier jammer genoeg nog niets schreef), kende ik Violet Braeckman al een klein beetje. Fijn om een bekend gezicht terug te zien en zeker als het over zo'n straffe actrice gaat. Ook in Salamander deed ze jaren geleden al mee en ik moet zeggen, ze heeft een kop die je onthoudt vind ik. Ze heeft iets rauw, met een tikkeltje arrogantie als je het mij vraagt. Al bedoel ik dat zeker niet slecht. Wil je meer weten over deze creatieve jongedame, lees dan zeker eens het volgende artikel (Elle).

Afbeeldingsresultaat voor violet braeckman

Boris Van Severen herken ik ook, maar ik kan er eigenlijk geen enkele rol op plakken. Daarom ging ik het net even ten rade en ontdekte ik dat hij zowel in De Ridder als Professor T. meedeed. Vandaar dus (want ook die reeksen moet je volgens mij gezien hebben).



De rapper en acteur Saïd Boumazoughe leerde ik in De Slimste Mens Ter Wereld kennen en ik moet toegeven dat ik hem meteen de max vond. Hij is heel grappig, maar hij heeft ook echt iets te vertellen. Een ideale combinatie als je het mij vraagt. Wil je zelf graag oordelen, dan kan je via de volgende link naar de eerste aflevering van seizoen 16 kijken (https://www.vier.be/video/de-slimste-mens-ter-wereld/de-slimste-mens-ter-wereld-seizoen-16/de-slimste-mens-ter-wereld-s16-aflevering-1)




Het volgende liedje (Ewa Ja) van SLM is ook van Saïd Boumazoughe...


Hij speelt ook een rol in de film Patser, waarover later zeker nog meer!

Als laatste wil ik het vandaag ook nog even over Laurian Callebaut hebben. Ik ben nochtans behoorlijk kritisch van aard, maar ik moet zeggen dat ze van seconde één overtuigde. Een knappe kop, sereen, maar vol overgave. Een combi die volgens mij niet anders kan dan een schot in de roos zijn voor een fictiereeks als GR5.

Afbeeldingsresultaat voor laurian callebaut 


Mijn eerste mening

Als het van mij afhangt niets dan lof dus voor het eerste deel. Degene die vinden dat het traag op gang komt, hebben volgens mij niet heel goed gekeken. Er is al zoveel gebeurd waardoor je gedachten alle kanten opgaan. Maar ach, iedereen zijn eigen mening natuurlijk. Die van mij is positief en meer dan dat zelfs. Prachtige beelden, nieuwe maar ook goeie gekende acteurs, spannend verhaal, cliffhangers die me zeker doen uitkijken naar het vervolg en ook nog wat geheimzinnigheid. Hopelijk zijn we snel zondag en dan plof ik misschien toch eens gewoon in de zetel :).

maandag 23 maart 2020

Harry Potter I, het begin van een betoverende reis

De draad oppikken, dat heb ik hier al meerdere keren gedaan. Maar het lukt me nooit echt om met de regelmaat van de klok te blijven schrijven. Misschien ook omdat de regelmaat hier wel een beetje zoek is. Ik ben nogal een warhoofd en dat is er sinds ik alleen ben niet beter op geworden. Niemand die de teugels in handen houdt of er zelfs even een snok aan geeft. Ik probeer het zelf wel wat onder controle te houden, maar het ligt niet in mijn aard. Vandaar dat ik de teugels maar laat vieren. Want met een hobby mag dat wel... Niets moet, alles mag. Daar ben ik al een tijdje achter.

Lezen is voor mij altijd een zaligheid geweest. Ik kreeg de microbe in de laatste graad van de lagere school te pakken. Ik genoot, maar zag ook hierin uitdagingen. Het is sterker dan mezelf (en dan kijk ik altijd met een licht beschuldigende blik naar mijn ouders... want ach, die hebben ook allebei dat competitiebeest in hen, ook al beweren ze van niet ;)). Ik zat in het vijfde en zesde twee jaar bij dezelfde leerkracht en ik zag het als een must om de hele klasbibliotheek te lezen. Of het me ooit gelukt is, dat weet ik niet, maar daar leerde ik klassiekers van Thea Beckman en Jan Terlouw kennen en ook Boris (een boek van Jaap ter Haar) bleef hangen. Dat doet me er aan herinneren dat ik die laatste misschien nog eens opnieuw moet lezen. Want boeken opnieuw lezen, dat vind ik helemaal niet erg!

Daarom dat ik het vandaag over het eerste deel van Harry Potter ('Harry Potter en de Steen der Wijzen') wil hebben. Dit boek las ik al ettelijke keren, maar nog nooit raakte er een eindverslag op Gietjes Boekies en Movies. In het coronatijdperk waar we nu jammer genoeg in verzeild zijn geraakt, is er tijd of maken we tijd. Vandaar mijn eerste post over dit wonderlijke hoofdpersonage!

Een twintigtal jaar geleden (gek eigenlijk dat dit boek al zo oud is!) hoorde ik z'n naam voor het eerst vallen. Een zus van een vriendin van mij (toen nog een snotter, nu ook een vriendin ;)) had geen lidkaart van de plaatselijke bibliotheek en vroeg of ik even wou uitkijken naar Harry Potter. Dus ik op zoek tussen de P... maar nergens een auteur met deze naam te vinden. Na veel vijven en zessen kwam ik erachter dat Harry niet de schrijver was, maar wel het literaire kind van J.K. Rowling. Het duurde daarna nog een hele tijd voor ik zelf in de ban raakte van de tovenaarswereld. Maar eens ik de eerste bladzijden achter de kiezen had, heb ik het nooit meer helemaal losgelaten.

Alles wat met sciencefiction te maken heeft, liet ik in mijn kinderjaren stelselmatig aan de kant liggen. Thuis waren er niet echt liefhebbers en als het niet kon bestaan, dan ging het gewoon mijn petje te boven. Ik kon er niet van genieten, het zei me niks. Tot ik mijn voormalige vriend leerde kennen. Hij hield wel van zo'n films en liet mij beetje bij beetje zien dat er gewoon een machtige wereld achter schuilt. Samen kochten we de hele Harry Potter-reeks op de boekenbeurs in Antwerpen en sindsdien veranderde mijn kijk. Sciencefiction scherpt niet alleen je fantasie aan, het is zalig om dingen te zien gebeuren die eigenlijk niet kunnen (eens je de realiteit loslaat). De dagdagelijkse dingen verdwijnen uit je hoofd en je maakt plaats voor zoveel cultuur, amusement en creativiteit dat je er alleen maar gelukkig kan van worden.

De reeks begon ik tientallen keren opnieuw omdat je nog veel meer opgeslorpt wordt als je ze als één verhaal ziet en niet als zeven losse delen. Het lukte me in al die jaren maar één keer. Hoog tijd dus om nog maar eens een poging te doen. We zijn alvast goed begonnen.


Flaptekst

Harry Potter is een doodgewone, maar ongelukkige jongen die sinds de dood van zijn ouders bij zijn vreselijke oom en tante in een bezemkast onder de trap woont. 

Op zijn elfde verjaardag arriveert er een geheimzinnige brief voor hem die zijn hele leven verandert: hij wordt uit het huis van zijn oom en tante gered door een woeste figuur op een vliegende motorfiets en hij komt erachter wie zijn overleden ouders waren. 
Met een speciale trein die vertrekt van Perron 9 3/4 belandt hij op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus, waar hij alles leert over bezemstelen, toverdranken en monsters. En ten slotte moet Harry het opnemen tegen zijn aartsvijand Voldemort, een levensgevaarlijke tovenaar.

Eerste mening

Omdat ik het boek al ettelijke keren las, is mijn mening natuurlijk wel al wat gekleurder dan in het begin. Dat zal naarmate de reeks vordert wel anders zijn. Hoe het allemaal begon, dat weet ik intussen wel. Waardoor ik in het begin van het verhaal over de bladzijden vlieg. Iemand die voor het eerst een boek van Harry Potter ter hand neemt, komt in een wereld terecht die je volledig zal onderdompelen. Dat is natuurlijk mede dankzij het schrijftalent van J.K. Rowling. Ze weet je van bladzijde één te fascineren en dat zal zo zijn tot het allerlaatste blad van boek zeven. Hier en daar zal het misschien even verslappen, maar ik laat je zeker weten waar dat bij mij het geval was. Maar goed, ik dwaal af, ik wilde mijn eerste mening over 'De Steen der Wijzen' geven.
De familie van Harry Potter wordt op een hele fijne (of toch niet, hen kennende ;)) manier beschreven dat je meteen de sfeer ten huize Duffeling kunt voelen. Het moet geen pretje zijn om in Harry Potters schoenen te staan. Eens Hagrid, de gigantische terreinopzichter van Zweinstein zijn intrede doet, voel je ook meteen dat dit een reus met een heel klein hart is. Door de wonderlijke fantasie van J.K. Rowling waag je je in de Ligusterlaan, zit je mee op de trein richting de Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus en voel je de spanning stijgen. Waar gaat dit naartoe? Wat beleven Ron, Hermelien en Harry straks nog allemaal?