Welkom hier! Op deze blog vind je niet alleen boekentips en mijn mening over boeken en films, ik verzamel ook info over auteurs en acteurs. Heel veel snuffelplezier en twijfel vooral niet als je een reactie wil achterlaten! Vind je niet wat je zoekt? Dan heb ik ook nog Gietjes Corner, Gietjes Weetjes en Gietjes Maksels en Baksels voor jullie!
Ik noem de boeken van Elise De Rijck geen mustreads, maar ik wil er wel graag iets over vertellen. Waarom? Omdat het me wel interessant lijkt. Het gaat hier niet over verhalen, maar wel over boeken. Daarom verdienen Het Bucketlist Boek en Het beste vriendenboek zeker een plaatsje op mijn blog!
Vorige week keek ik voor een zeldzame keer naar Van Gils en Gasten en daar kwam Elise De Rijck wat meer over haar boek 'Het Bucketlist Boek' vertellen.
Elise De Rijck zag tram 3 naderen en ze dacht aan een gek boek met nog gekkere opdrachten. Sommige heel makkelijk af te vinken, andere dan weer veel moeilijker haalbaar. Voor elk wat wils, maar zeker uitdagend, lachwekkend en o zo plezant. In het boek zijn er zelfs vakjes voorzien waar je een vinkje in kan tekenen. Op die manier ben je helemaal mee met wat je al hebt gedaan en welke opdrachten je nog moet uitvoeren. Ik heb zo'n boek helemaal niet nodig want ach, al plannen genoeg, maar het blijkt voor velen onder ons echt wel een schot in de roos te zijn. Daarom dat ik het heel graag met jullie deel!
Blijkbaar heeft Elise trouwens ook nog een ander boek voor ons in petto en dat is 'Het beste vrienden boek'. Voorlopig nog minder besproken (want het moet volgens mij nog worden uitgebracht), maar naar mijn aanvoelen meer iets voor mij. Fijn om zelf te laten invullen of in te vullen door een garde vrienden en dan af te geven bij een speciale gelegenheid. Tal van mogelijkheden :).
Wat is het fijn om eindelijk nog eens een topper gelezen te hebben! Ik zat er al een hele tijd op te wachten, maar ik moet zeggen dat 'Het huis aan de rand van de hemel' echt wel aan al mijn verwachtingen voldeed! Je kon hier eerder al mijn eerste mening over dit boek lezen en ook toen nam ik al het woord topper in de mond. Bettina Storks stelde me niet teleur en hield me voor meer dan 400 bladzijden stevig bij de kraag.
Gegevens
Oorspronkelijke titel: Das Haus am Himmelsrand
Uitgegeven in 2014 - Berlin Verlag in der Piper Verlag GmbH, Berlin
Vertaling: Olga Groenewoud
Uitgegeven in 2015 - A.W. Bruna Uitgevers, Amsterdam
Omslagontwerp: Wil Immink Design
Omslagbeeld: Irene Lamprakou / Trevillion Images
Aantal pagina's: 416
ISBN: 978-94-005-0581-0
NUR 302
Flaptekst
Frankrijk, Gérardmer, november 1940 - Terwijl de wind over het plateau in de Vogezen veegde, hield de Rosshimmel de adem in. De paarden verstarden en spitsten hun oren. Toen kwamen ze ineens in beweging, vrijwel gelijktijdig, tot ze één enkele grote formatie vormden. De bodem vibreerde zo heftig dat de trillingen tot ind e wijde omtrek te voelen waren. De massa van hun gespierde, krachtige lijven liet diepe sporen achter in de pas gevallen sneeuw, die de wind geleidelijk weer zou uitwissen.
Lizzy Tanner leidt een gelukkig leven met haar gezin. Ze hebben geen geldzorgen en als het nodig is, schiet Lizzy's grootvader Bodo - het hoofd van een horlogedynastie in Baden - te hulp. Aan dit zorgeloze, luxe leven komt een einde als Bodo sterft. Niet alleen heeft hij het landgoed van de familie in de Vogezen aan twee totale vreemden nagelaten, ook heeft hij Lizzy een opdracht gegeven vanaf zijn sterfbed: zoek de waarheid. Zorg dat er gerechtigheid komt. Haar zoektocht leidt naar de periode vlak voor de Tweede Wereldoorlog. En wat Lizzy ontdekt zal haar familie in een heel nieuw daglicht plaatsen. Ze zal moeten kiezen tussen vertrouwen en smaad, waarheid en vergeving, tussen haar familie en haar overtuiging van dat wat juist is.
Mijn mening (++/+++)
Drie kruisjes geef ik echt niet vaak, maar ik vind dat 'Het huis aan de rand van de hemel' er echt wel heel dicht tegenaan leunt. Wat dit verhaal mist om volmondig mijn hoogste punten te krijgen, weet ik niet want eigenlijk vind ik dit boek gewoon de max! Ik hoorde nog niet eerder over Storks en ik zie ook dat er jammer genoeg nog geen andere boeken van haar in onze bibliotheek aanwezig zijn. Nochtans ben ik er zeker van dat ik er heel snel naar op zoek zou gaan, moest dit wel het geval zijn.
Zoals ik eerder al zei, schreef Storks geen al te moeilijk verhaal, maar het houdt je wel van begin tot einde vast. Het is spannend, intrigerend en er gebeurt altijd wel iets. Is het niet in het heden, dan wel in het verleden. De afwisseling verloopt duidelijk (ook door de cursieve tekst) en alle personages die in het boek naar voren komen, worden voldoende toegelicht. Ook het slot ontgoochelt helemaal niet! Storks houdt haar niveau aan tot het einde waarbij de schuldige trouwens uit een - voor mij - heel onverwachte hoek komt.
Ben je dus op zoek naar een roman dat iets meer is dan een gewoon liefdesverhaal en hou je van historische verhalen die zich afspelen tijdens de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog? Dan zou ik niet twijfelen en zo snel mogelijk aan 'Het huis aan de rand van de hemel' beginnen!
Wat is er nu leuker dan een drukke week vol vergaderingen, actieve kinderen in de klas en haastige gesprekken tussendoor af te ronden met een heerlijk warm bad (mét boek) en een film waarvan je weet dat het een schot in de roos is? Ik kom er alleszins helemaal van tot rust! Daarom plande ik vorige week vrijdag een gezellige filmavond met mijn wederhelft.
Hierover zou ik nu nog een alinea of drie kunnen uitweiden, maar ik bespaar jullie de details. Ik had ze wel al degelijk geschreven (die lappen tekst), maar wat is die delete toets toch handig :). Ik heb er geen idee van of mijn lezers een boodschap hebben aan die ellenlange intro's, dus bij deze laat ik ze gewoon weg. Al wordt het dan misschien een tikkeltje onpersoonlijk en kan dat wel voor een persoonlijke blog?
Misschien probeer ik het dus nog met twee alinea’s in plaats van de volle drie... :).
Zo’n avond inplannen is hier al niet zo evident, maar dan is de gepaste film kiezen nog een tikkeltje moeilijker. Van veel dingen hebben we dezelfde smaak, maar niet altijd wat films betreft. Ik hou eigenlijk van heel wat genres, maar Pieter heeft een hekel aan welbepaalde prenten. Zo vindt hij waargebeurde verhalen meestal wat klef en heeft hij ook geen boodschap aan van die romantische plakkers. Ik kan hem wel begrijpen, maar dat neemt natuurlijk niet weg dat ik net wel van die genres hou.
Maar de keuze was deze keer eigenlijk niet zo moeilijk. VTM zond op die avond Avatar uit en laat fantasy nu net een genre zijn waar we allebei van houden. Ik moet zeggen dat ik vroeger nooit zo’n film zou meepikken. Iets wat niet echt kon, daar keek ik gewoon niet naar. Maar ach, wat heeft die wederhelft me hier al allemaal bijgebracht?! Dus sinds we vijftien jaar terug heel erg verliefd op elkaar werden, liet ik me ook af en toe eens wat beïnvloeden. Heel af en toe hé ;).
Dit gezegd zijnde, ben ik helemaal klaar voor mijn filmverslag! Ik hoop dat jullie er ook nog zijn :).
Avatar dus, daar probeer ik me nu op te concentreren en ik zal vooral geen persoonlijke zijweggetjes meer inslaan. We zijn vertrokken voor een no-nonsens-recensie!
Algemene gegevens
Regie: James Cameron
Producent: James Cameron - Jon Landau
Scenario: James Cameron
Speelduur: 162 minuten
Première: 2009
Taal: Engels
Muziek
De muziek in de film is van de hand van James Horner. In onderstaande video van Youtube hoor je een mix van heel wat liedjes die in de prent gebruikt worden. Geniet!
James Horner werd in 1953 in Los Angeles geboren en werd al op jonge leeftijd door de muziekmicrobe gebeten. Daarna componeerde hij een indrukwekkend arsenaal filmmuziek bij elkaar.
Ook in het verleden werkte hij al samen met regisseur Cameron en dit voor Aliens en de kaskraker Titanic. Samen scheerden ze hoge toppen want de prijzen vielen ook voor Titanic met bakken uit de lucht. Horner ontving twee Oscars voor Titanic: die voor beste song en beste muziek.
Maar er zijn wellicht nog heel wat andere meesterwerken die je van deze man kent. Hij componeerde immers ook nog voor de volgende films:
* Legends of the Fall
* The Mask of Zorro
* The Legend of Zorro
* Braveheart
* Apollo 13
* A beautiful mind
Jammer genoeg zal Horner ons in de toekomst niet meer kunnen verwennen met zijn prachtige muziek want de componist liet vorig jaar het leven in een tragisch ongeval met zijn privévliegtuig.
Het verhaal
De tweelingbroer van Jake Sully werkt mee aan een wetenschappelijk experiment op de planeet Pandora. Hij wil samen met enkele andere onderzoekers de wereld van de Na'vi - de plaatselijke bevolking - ontdekken en beter begrijpen. Hij sterft echter waardoor oud-marinier Jake opgeroepen wordt. Alleen hij kan de Avatar van zijn broer nog gebruiken. Dit is immers een transformatie tussen de mens en de Na'vi. Alleen op die manier kan iemand uit de gewone wereld integreren bij de blauwe wezens.
Jake moet zich infiltreren om de Na'vi aan te moedigen te verhuizen. Zij wonen immers op een heel kostbare plaats en dit om een compleet andere reden dan dat de Na'vi zelf denkt. Zij zien hun wereld als heel kostbaar en ze gaan zowel met dieren als planten heel zorgzaam om. Ze luisteren naar de bomen en doden zo weinig mogelijk. Na'vi willen immers in harmonie leven.
Ze wonen echter ook op grond waar massa's van het mineraal unobtanium in verborgen zit en dit is natuurlijk de hoofdreden waarom de mens op Pandora is neergestreken. Naast het wetenschappelijk onderzoek onder leiding van Grace Augustine, wil de corrupte kolonel Miles Quaritch hier miljoenen verdienen.
Voor Jake loopt het echter helemaal anders. Hij leert de gedreven Neytiri kennen en voelt zich veel beter bij de Na'vi dan in zijn gewone leven. Uiteindelijk worden de twee zelfs verliefd en wordt Jake als echte Na'vi aanvaard. Dat is echter buiten kolonel Miles gerekend. Hij wil koste wat kost de unobtanium mee naar huis nemen en zet een verwoestende aanval in. Het rijk van de Na'vi lijkt niet op te kunnen tornen tegen deze machtsontplooiing...
De acteurs
Jake Sully wordt gespeeld door Sam(uel) Worthington. Hij is een Australisch acteur en speelde ook mee in Terminator Salvation uit 2009. Ook in de remake van Clash of the Titans was hij te zien.
Zoe Saldana speelt Neytiri en dus de geliefde van Jake Sully. Je kent ze misschien ook als Uhura in de Star Trek- films en ze kreeg ook een rol in Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl.
Sigourney Weaver speelt de wetenschapster Grace Augustine. Ze speelde eerder al in een film van Cameron en dit in Aliens. Weaver was ook te zien in Gorillas in the Mist: The Story of Dian Fossey
Andere rollen:
* Joel Moore als Norm Spellman: een wetenschapper die eerder al met de broer van Jake samenwerkte. Hij staat aan de kant van de Na'vi en wil alleen maar weten hoe dit volk leeft. Hij wil niets met de jacht op de unobtanium te maken hebben en staat Jake dan ook zo lang mogelijk bij.
*Michelle Rodriguez als Trudy Chacon: zij is een lid van het leger van kolonel Miles, maar ze heeft een geweten en beslist mee te vechten met de Na'vi, tegen de mens.
* CCH Pounder als Mo'at: zij is de moeder van Neytiri en ook de leider van het Omaticaya-volk.
* Wes Studi als Eytukan: hij is de vader van Neytiri en dus de man van Mo'at. Hij heeft Neytiri de opdracht om Jake Sully op te leiden en hem alle gewoontes van het Na'vi-volk aan te leren.
* Laz Alonso als Tsu'tey: hij vertrouwt Jake Sully niet en hij heeft het er ook moeilijk mee dat Jake zoveel met Neytiri optrekt. Eigenlijk is hij verliefd op haar en vindt het dan ook heel jammer dat ze voor Jake kiest.
* Stephen Lang als Kolonel Miles Quaritch: hij is maar op één ding uit en dat is rijk worden met het opgraven van de unobtanium. Hij heeft helemaal geen connectie met de Na'vi en daarom kent hij geen enkele moeite om hun mooie planeet naar de vaantjes te helpen.
Mijn mening (++/+++)
Het was niet de eerste keer dat ik de film zag en wellicht ook niet de laatste keer want ik mag gerust zeggen dat hij bij mijn favorieten hoort. Pas op, ik ben geen echte kenner en ik wil nog heel veel films zien, maar ik vind deze prent keer op keer iets hebben. Als je een film meerdere keren bekijkt, dan zie je meer details en bekijk je hem ook anders. Daarom is het straf dat hij me blijft boeien! Vroeger waagde ik me niet aan dit soort film (zoals ik al in mijn intro zei), maar ik ben heel blij dat ik niet meer zo koppig ben. Binnen de fantasy zijn er immers ook pareltjes en daar mag Avatar voor mijn part gerust bij horen. Het verhaal is niet al te ingewikkeld (maar heeft toch voldoende om het lijf), het is soms heel erg spannend en als klap op de vuurpijl is er een vleugje romantiek. Wat wenst een vrouw nog meer? :)
Weetjes
* Horner moest Céline Dion overtuigen om de titelsong van 'Titanic' te zingen want de Canadese diva was niet meteen onder de indruk
* In 2017 komt er een vervolg op Avatar uit (en er is zelfs sprake van een derde film...)
* Sam Worthington was zelfs een tijdje in de running voor de rol van James Bond, maar er werd uiteindelijk voor Daniel Craig gekozen
Zo, ik denk dat ik het hier bij hou. Gelukkig kortte ik mijn intro wat in :).
Boeken zullen hier wellicht meer aan bod komen dan films, maar het hoeft niet altijd evenwichtig verdeeld te zijn. Ik lees immers meer en ik probeer me er echt aan te houden om dit elke avond te doen. Het komt mijn nachtrust ten goede, als ik het juiste boek kies tenminste :).
Maar zoals ik een aantal rubrieken rond boeken heb, probeer ik er ook een paar rond films uit de grond te stampen. Daarom wil ik naast de Mustreads de Mustseesinvoeren. Het is niet de bedoeling om hierbij een hele uiteenzetting te geven, ik wil gewoon enkele films die ik tegenkom aankaarten. Op die manier leg ik ook een lijstje met verschillende soorten genres aan en leer ik er stilaan ook iets meer over. Uiteraard is het ook de bedoeling om deze verzameling op een tabblad bij te houden (onder 'Wat ik nog wil zien').
De eerste film binnen deze rubriek is 'Problemski Hotel'. Het thema van deze prent kan niet actueler zijn en ik wist ook helemaal niet dat er een boek met deze titel bestond. We hebben vandaag dus alweer heel wat bijgeleerd :).
Het boek
Dimitri Verhulst bracht in 2003 het boek 'Problemski Hotel' uit. Hij verzamelde een aantal verhalen uit een asielzoekerscentrum en bundelde ze in een rauw en scherp werk dat op het net heel wat lovende kritieken kreeg.
Verhulst beschrijft van binnenuit de wrange werkelijkheid in een Vlaams asielzoekerscentrum. Hij laat mensen zien wier dagen en dromen doordrenkt zijn van doorstane gruwelen; de onderlinge spanningen tussen verschillende bevolkingsgroepen, de vernederende omstandigheden in het centrum, de contacten met mensensmokkelaars en de uitzichtloze ontsnappingspogingen. Problemski Hotel is een roman die de wrange werkelijkheid zo dicht benadert dat het de lezer onder de huid raakt.
(bron: Bol.com)
Algemene gegevens film
Regisseur: Manu Riche
Producent: Emmy Oost
Scenario: Manu Riche en Steve Hawes (gebaseerd op het boek van Dimitri Verhulst)
Montage: Michèle Hubinon
Geluid: Ranko Paukovic
Taal: Engels
Duur: 110 minuten
Korte inhoud film
Het hele verhaal draait rond de vluchteling Bipul. Hij is wat op de dool, maar ziet het leven weer helemaal zitten als hij op een dag Lidia ontmoet. In het boek kom je eerst iets meer te weten over Bipul in zijn thuisland Ethiopië, in de film focust Riche zich dan weer op zijn verblijf in het asielcentrum. In het boek is Bipul een fotograaf, maar dat komt niet terug in de prent. Het verhaal begint voor Riche bij het moment dat twee jonge meisjes in het asielzoekerscentrum binnen komen. Er gebeurt iets met hem.
Acteurs
Voor de film 'Problemski Hotel' is er bewust gekozen voor een mengeling van bekende en minder bekende acteurs. De hoofdrollen worden door nobele onbekenden Tarek Halaby (Bipul) en Evgenia Brendes (Lidia) gespeeld, terwijl er ook bijrollen voor Marijke Pinoy en Josse De Pauw zijn. Tarek Halaby is een danser met Palestijnse roots, Evgenia Brendes is een Vlaamse actrice met Russische roots.
Tarek Halaby
Ander werk van Riche
Eigenlijk maakte Manu Riche vroeger vooral documentaires, maar stapte onlangs over naar film (al noemt hij het zelf geen overstap). Problemski Hotel is Riche zijn eerste fictiefilm.
Vandaag een wat speciale mustread. Ik ben niet van plan om dit boek tussen mijn 'Wat ik nog wil lezen' te zetten, maar toch wil ik het graag even met jullie delen. Kenden jullie mevrouw Marie Kondo al? Neen, nog niet van gehoord? Dan zag je misschien wel al enkele filmpjes over haar opruimmethode op het net circuleren.
Ik vertelde jullie hier eerder al dat ik soms op zoek ga naar tips of trucjes om het leven wat aangenamer te maken. Niet dat ik te klagen heb hoor, helemaal niet, maar soms blijft er 's avonds nog wel heel weinig tijd over om iets leuks te doen. Ik moet zeggen dat er nu vooral veel uurtjes naar dat bloggen gaan, maar eens alles op poten staat, wil ik natuurlijk ook weer wat meer tijd voor andere leuke dingen. Dan moet ik het hier wat doseren (en dat lukt me zeker, ahum...).
Om meer tijd vrij te maken is het uiteraard de bedoeling om je huishouden zo goed mogelijk te regelen en te structuren. Laat het nu net daar vaak fout lopen bij mij (en ik ben er zeker van dat dat ook bij velen van jullie soms zo is).
Nu kwam ik de afgelopen weken al een paar keer dezelfde naam tegen. Die van Marie Kondo, een Japanse opruimgoeroe. Het is niet mijn bedoeling om heel haar strategie uit de doeken te doen, maar ik wil jullie kort even vertellen dat er nu een boek met de alles zeggende titel 'Opgeruimd!' is verschenen. Het schijnt echt wel te werken. Zo gaat het vooral over hoe je kleren in je kast moet gaan opruimen en krijg je tips over hoe je heel je hebben en houden moet sorteren, rangschikken en ordenen. Met die kleerkast ondervind ik zelf nog niet zo veel last (die is behoorlijk proper), maar ik ben zo slecht in weggooien. Ik ben er dus zeker van dat ook ik een aantal tips uit 'Opgeruimd' kan gebruiken! Ik denk dus dat er hier later nog een verslagje komt van dit boek (al weet ik natuurlijk niet in welke eeuw dat zal zijn ;) ).
Ben je nog niet helemaal warm gemaakt voor het boek? Dan kunnen deze filmpjes misschien ook nog helpen.
Op onderstaande video zie je hoe Marie Kondo T-shirts vouwt. Ze doet het niet meer op de klassieke manier, maar ze plooit ze behoorlijk klein. Zo liggen de kledingstukken niet meer in grote stapels op elkaar, maar kunnen ze allemaal naast elkaar in een lade worden opgeborgen. Op deze manier kun je je 's morgens op een heel erg snelle en efficiënte manier aankleden. Je moet immers geen enkele T-shirt meer verleggen voor je bij je favoriet geraakt.
Ook kousen en ondergoed moeten volgens Kondo op een andere manier gestockeerd worden. Trek kousen nooit meer samen tot een prop, maar vouw ze een paar keer zodat ze rechtop kunnen staan. Hieronder zie je hoe dat moet...
Nu hoop ik alleen maar dat er ook eens zo'n boek voor het opruimen van de chaos in het hoofd komt of zijn er mensen die al eens zo'n verhaal lazen? Dan hoor ik het heel erg graag! :)
Mijn eerste filmverslag was er eentje rond Sissi en dat kon je hier lezen. Ik hield het in de voorbije kerstvakantie echter niet bij een klassieker voor volwassenen, ik waagde me ook aan een animatiefilm. Het was al veel langer het plan om ook af en toe eens zo'n film mee te pikken, maar het kwam er maar niet van. De dochters van mijn broer zijn er dol op en ook mijn vriend kan het wel smaken waardoor ik ook wel geprikkeld werd. Daarnaast kan het ook handig zijn voor mijn job. Zoals sommigen onder jullie wel weten, geef ik les op een lagere school en ook al kijken kinderen misschien al vaak tv, sommige animatiefilms zijn wel handig in welbepaalde lessen. Door er zoveel mogelijk zelf te bekijken, kan ik heel wat dingen in de toekomst misschien aan de hand van een filmfragment verduidelijken.
Het werk dus als insteek, maar uiteindelijk toch wat ontspanning en laat dat net zijn wat ik af en toe wel eens nodig heb :). Uiteindelijk bekeek ik de film al een tijdje geleden, maar ik kwam er niet toe om er een verslagje over te maken. Over welke prent heb ik het? Finding Nemo!
In de onderstaande video kun je de officiële trailer uit 2003 zien...
Algemene gegevens
Regie: Andrew Stanton, Lee Unkrich
Producent: Graham Walters
Scenario: Andrew Stanton, Bob Peterson, David Reynolds
Hoofdrollen: Albert Brooks, Ellen DeGeneres, Alexander Gould
Muziek: Thomas Newman, Robbie Williams
Speelduur: 100 minuten
Taal: Engels
(bron: Wikipedia)
Korte inhoud
Marlin en Coral lijken een rijk gevuld leven tegemoet te gaan. Ze worden straks immers de trotse ouders van heel wat anemoonvissen. Het geluk is echter van korte duur want in het begin van de film wordt Coral samen met heel wat van het toekomstige nageslacht opgegeten en Marlin blijft met een ongeboren vis (in een eitje) achter. Hij besluit hun zoon Nemo te noemen. Coral had hem immers al verteld dat zij dat een mooie naam vond.
Wanneer Nemo groot genoeg is, moet Marlin zijn zoon naar school brengen. Hij vindt het echter heel erg moeilijk om Nemo achter te laten en dat is de kleine anemoonvis wel een beetje zat. Nemo vindt dat zijn papa overdrijft en tijdens een ruzie wordt Nemo gekidnapt door een duiker.
Marlin wil kost wat kost zijn zoon terugvinden en komt tijdens zijn zoektocht de gekke Dory tegen. Zij vergeet nogal veel en is soms een blok aan Marlin zijn been, maar toch doen ze een poging om Nemo uit de handen van Darla te redden. Dit kleine meisje is immers helemaal niet zo zachtaardig met vissen...
Uitsmijter
In 2016 komt er een vervolg op 'Finding Nemo' en dit in de vorm van 'Finding Dory'. Wil je al enkele beelden bekijken, dan kan dat hier.
En de trailer (Nederlands ondertiteld) zie je hieronder...
In mijn eerste 'Buit van de bieb' op deze blog, zag je 'Het huis aan de rand van de hemel' al passeren. Toen kon je alleen de flaptekst lezen, maar intussen kan ik je al wat meer over dit boek vertellen.
Korte inhoud
De grootvader van Lizzy Tanner sterft en laat zijn kleindochter met een raadsel achter. Hij eist van haar dat ze op zoek gaat naar de waarheid. Lizzy weet eigenlijk niet wat ze hiermee aanmoet. Daarnaast krijgt ze bij de notaris ook nog te horen dat twee wildvreemden een huis van haar opa erven. Het wordt steeds vreemder en Lizzy wil kost wat kost het familiegeheim ontrafelen. Haar man steunt haar hierin, maar hij doet haar ook beseffen dat er misschien wel dingen naar boven zullen komen die haar familie uiteen zullen rijten...
Mijn eerste mening
Ik vond de kaft heel uitnodigend en ik moet zeggen dat het boek tot nu toe volledig aan mijn verwachtingen voldoet. Het is geen ingewikkeld verhaal (waardoor het erg vlot leest), maar het is zeker niet saai! Naarmate je verder komt in het boek wordt het naar mijn aanvoelen zelfs spannend. Ik ben heel benieuwd naar het verhaal van opa Bodo. Slaagt Lizzy erin om het geheim te ontrafelen en gerechtigheid te laten zegevieren?
Het verhaal speelt zich ook deels af in de periode voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog en dit vind ik nog een pluspunt. Ik hou immers van historische romans. Daarnaast vertelt Storks af en toe een detail uit het leven van haar hoofdpersonage Lizzy. Zo weten we dat de kleindochter van Bodo de voorbije zomer een slippertje had met een zekere Jérôme. Of dit detail er eigenlijk toe doet, dat weet ik voorlopig niet, maar je leert op die manier wel de relatie tussen Lizzy en haar man Tom beter kennen. Het vormen van een beeld tijdens het lezen vind ik erg belangrijk en dankzij deze korte (en sporadische) beschrijvingen lukt dit heel erg goed. Nooit eerder las ik een boek dat op die manier met wat details strooide. Ofwel lette ik er misschien niet op ofwel waren ze eerder storend voor mij, maar hier vind ik ze zeker een pluspunt. Komt er op een bladzijde even niets nieuws over Bodo aan het licht, dan krijg je wel een scoop over Lizzy of Tom. Zo hou je een lezer zeker steevast bij de kraag, je hebt echt geen tijd om af te dwalen :).
Dit boek is voor mij dus voorlopig echt wel een topper. Benieuwd of ik over een week nog altijd zo mild ben! Hou Gietjes Boekies en Movies dus zeker in de gaten, ik breng zo snel mogelijk mijn eindverslag.
Ik vertelde jullie hier eerder al dat ik 'Black' van Dirk Bracke aan het lezen was. Intussen heb ik dit spannende verhaal uitgelezen en is het dus tijd voor een eindbeoordeling.
Gegevens
Uitgegeven in 2006 - Davidsfonds Uitgeverij nv
Omslagontwerp: Sin Aerts
Vormgeving binnenwerk: Peer de Maeyer
Aantal pagina's: 197
ISBN: 90 5908 198 6
NUR 285 ( = fictie 15+)
Flaptekst
Sinds ze met The Black Bronx optrekt, heeft Mavela een veel opwindender leven. Gedaan met school en braaf studeren. Bij de jeugdbende van X vindt ze een nieuwe thuis. Ze staat er niet echt bij stil dat haar nieuwe vrienden een slechte reputatie hebben. Voor ze het goed en wel beseft, doet Mavela mee met hun 'spelletjes': vandalenstreken, diefstallen, vechtpartijen... Elke dag opnieuw terroriseren ze samen de stad.
'Ik zou liever hebben dat je niet meer met The Black Bronx omgaat.' Mavela drukte haar voorhoofd tegen zijn voorhoofd. 'Ik hoor bij hen', zei ze eenvoudig. 'Of ik dat nu wil of niet.'
Mavela ontmoet Marwan. Hij overdondert haar. Kan ze echt zo verliefd worden? Op iemand van een andere bende? Ze weet wat haar te wachten staat als de leden van The Black Bronx dit ontdekken...
Mijn mening (++)
Zoals ik eerder in mijn 'eerste mening' al vertelde, was ik nooit echt grote fan van Dirk Bracke. Dat dit boek me nu juist wel aangegrepen heeft, is een verklaring waarom ik dit verhaal twee plusjes geef. Wellicht las ik de boeken te vroeg en was ik misschien nog te jong om de boodschap te begrijpen. Ofwel is Black gewoon een van de beste boeken van Bracke. Ik geef de andere boeken zeker nog eens een nieuwe kans.
Black sleept je alvast mee van begin tot einde en zelfs na het omdraaien van de laatste bladzijde zit het verhaal nog een tijdje in je hoofd. Er is een vervolg op dit boek en ik ben er dan ook vrij zeker van dat Back heel snel in mijn 'buit van de bieb' terug te vinden zal zijn :). Het verhaal over twee verliefde pubers komt heel echt over en alles wordt ook puur en rauw geschetst. Soms wreed, dat wel, maar nooit over the top zodat het boek naar mijn aanvoelen nu wel echt overkomt (in tegenstelling tot de boeken van Bracke die ik vroeger las). Echt een boek met een krachtige boodschap en een puur verhaal over de straatbendes in Brussel.
Kort samengevat:
+
makkelijke taal, duidelijk verhaal, toch hier en daar wat romantiek, hoofdpersonages goed uitgewerkt
Vorige week vrijdag zat ik na school met een collega samen om het een en ander rond lezen door te nemen. Dan bedoel ik niet wat we voor het ogenblik op ons nachtkastje liggen hebben, maar wel degelijk hoe we onze leesactiviteit voor het tweede en vijfde leerjaar opnieuw vorm willen geven. Op onze school wordt aan tandemlezen gedaan en daarbij willen we de kinderen zo veel mogelijk prikkelen om hen op allerlei uiteenlopende manieren aan te zetten om te lezen. We willen ze warm maken, we willen hen laten inzien dat lezen meer is dan een boekje bij de hand nemen. Wil je hier meer details over weten, dan verwijs ik je graag door naar mijn onderwijsblogje Gietjes Corner. Daar kun je al heel wat over lezen met kinderen vinden en in de toekomst vertel ik er zeker nog veel meer over. Zo laten wij hen moppen lezen, maar ook spelregels tijdens een gezelschapsspel, doen we aan toneellezen en schuiven we tongtwisters onder hun neus. Echt heel erg fijn om te zien hoe zelfs 'niet-lezers' lezen toch heel erg leuk vinden :).
Maar oké, alweer een lange intro terwijl ik eigenlijk nog geen enkele mustread heb aangeboden. Neem het me alstublieft niet kwalijk, naast lezen is schrijven immers ook een serieuze passie van mij (en ik moet toegeven dat ik er nog een paar andere heb) :).
Terwijl we dus samen zaten om het over de kinderen en hun activiteiten te hebben, belandden we uiteindelijk toch bij ons nachtkastje. Els gaf me een paar titels door en uiteraard wil ik ook eens van die boeken proeven. Twee nieuwe auteurs, dan begint het bij mij steevast te kriebelen om heel binnenkort eens terug naar de bieb te trekken.
Arthur Japin - De overgave
Korte inhoud:
Texas 1836 - Een groep jonge Comanche-indianen overvalt het fort van de pioniersfamilie Parker. Granny, de moeder van het gezin, wordt mishandeld. Haar man, dochter en schoonzoon worden voor haar ogen gedood en haar kinderen en kleinkinderen worden ontvoerd. De vrouw overleeft het ondraaglijke op pure wilskracht.
Voortaan kent haar leven nog maar één doel: de ontvoerde kinderen terugvinden. 'Een mens is nu eenmaal niet gebouwd om op te geven.' In haar gevecht om haar kinderen en kleinkinderen leert granny uiteindelijk het machtigste wapen te hanteren: vergeving.
(Deze lijst is niet volledig omdat mijn mustreadlijst anders weer te snel veel te lang zou worden. Daarom pikte ik er enkele boeken uit. Uiteraard kan het zijn dat ik er in de toekomst nog enkele aan toevoeg als ik er eerst een aantal heb gelezen.)
* Een schitterend gebrek
* Het lied van de moeder
* Maar buiten is het feest
* De man van je leven
* De gevleugelde
Mening voor het lezen:
Het is een boek dat ik anders misschien niet ter hand zou nemen. Op zich spreken verhalen rond indianen me wel aan, maar het is geen cover die ik meteen uit de rekken van de bieb zou halen. Daarnaast is de korte inhoud niet helemaal mijn ding. Ik kan je niet precies zeggen waarom, maar meestal borrelt er bij het lezen van een flaptekst wel een gevoel op. Als die dan achteraf juist blijkt te zijn, dat laat ik in het midden.
Kris Van Steenberghe - Woesten
Korte inhoud:
De negentiende eeuw loopt ten einde. Elisabeth, dochter van de smid, treedt in de echt met de jonge arts Guillaume Duponselle. Het zal geen gelukkig huwelijk worden. Als Elisabeth acht maanden later van een tweeling bevalt, blijkt de eerstgeborene een prachtige zoon, Valentijn. Het tweede kind is zo mismaakt dat Guillaume weigert hem een naam te geven. Toch blijft Nameloos in leven. Omdat hij vader en dorpelingen doet huiveren, gaat Nameloos gesluierd door het leven. Dan doet de Eerste Wereldoorlog zijn intrede. Woesten vertelt een broeierig verhaal vol dorpsgefluister. Voor allen pakt de toekomst anders uit dan verwacht.
Eigenlijk was het de bedoeling om vandaag een recensie over een animatiefilm te posten, maar dit verslagje verschuif ik naar een latere datum. Ik wil immers wat nieuws heet van de naald brengen. Uiteraard doe ik daarvoor een beroep op het internet en specifieker op de krant Het Nieuwsblad (en intussen eigenlijk ook wel op Facebook).
Kleine, persoonlijke anekdote
Af en toe vertel ik op mijn blogje iets over mezelf en vandaag beken ik dat ik echt al een hele tijd fan van Harry Potter ben. Ik leerde de boeken op een eigenaardige manier kennen en daar hangt natuurlijk weer een anekdote aan vast. Heel wat jaren geleden vroeg de zus van een goeie vriendin van mij of ik voor haar in de bieb eens op zoek wilde gaan naar een verhaal van Harry Potter. Ik had nog nooit van de jonge tovenaar gehoord en ik zocht dan ook bij de schrijver Potter. Ik vond maar niet wat ik zocht en ging dan maar naar de balie om wat info te vragen. Toen kreeg ik te horen wie Harry Potter echt was/is en er ging een wereld voor mij open... Nog nooit eerder had ik me verdiept in fantasieverhalen, maar voor ik het wist, was ik verslaafd!
Intussen heb ik de zeven boeken verslonden én zag ik alle films al een aantal keer, maar het kwam er voorlopig nog niet van hier een verslagje op Gietjes Boekies en Movies van neer te schrijven. Ik hoop dat dit in 2016 misschien wel eens lukt. Het lijkt me immers leuk om alle avonturen van Potter nog eens opnieuw te lezen.
Alan Rickman overleden
Die intro's van mij, ik denk dat het straks nog mijn handelsmerk wordt. Ik wilde jullie eigenlijk gewoon meedelen dat er een acteur uit de films van Harry Potter is gestorven, maar kort en bondig lijkt mijn stijl niet te zijn ;). Alan Rickman overleed vandaag (14 januari 2016) op 69-jarige leeftijd ten gevolge van kanker. De Brit werd in Londen op 21 februari 1946 geboren en kreeg de naam Alan Sidney Patrick Rickman.
Bekende rollen op een rij
* Severus Sneep in Harry Potter: Rickman speelde in de films van de allerbekendste tovenaar een jaloerse professor. Sneep hield erg veel van Potter zijn moeder, maar Lily viel voor een andere jongen zijn charmes. Daarom heeft Sneep doorheen het verhaal een haat-liefdeverhouding met Harry. Hij haat de jongen enerzijds omdat hij de zoon is van James Potter en zijn grote liefde Lily, maar hij beschermt hem ook omdat hij niet wil dat er Harry iets overkomt.
Weetje: oorspronkelijk was deze rol niet voor Rickman, maar voor Tim Roth.
* Hans Gruber in Die Hard * Absolem in Alice in Wonderland
* President Ronald Reagan in The Butler * Rasputin in Rasputin
Prijzen
* Golden Globe voor Rasputin
* Emmy Award voor Rasputin
* BAFTA Award voor Robin Hood: Prince of Thieves
Eigen (zelf geregisseerde) films
* The Winter Guest
* A Little Chaos waarin hij zelf de rol van Koning Louis XIV op zich nam
Bij het opstarten van een blogje is het altijd wel wat zoeken. Hoe wil ik dat mijn plekje eruit ziet? Wat wil ik er zeker op? Hoe wil ik lezers tot bij mij krijgen? Er komen echt wel heel wat vragen op je af. Aangezien ik niet aan mijn proefstuk toe ben, heb ik het gevoel dat ik sneller in de juiste flow zit. Ik wil een rustige blog creëren, eentje die alleen maar over boeken en films gaat. Tot nu toe ben ik daar naar mijn aanvoelen al aardig in gelukt. Daarom ben ik eigenlijk best tevreden met Gietjes Boekies en Movies. En wat is er nu fijner dan tevreden (en gelukkig) zijn? :)
Naast het publiceren van artikels vind ik het ook belangrijk om even stil te staan bij je vormgeving, invulling en tabbladen. Daarom gunde ik mezelf wat lees- en surftijd en probeerde ik enkele beloftes na te komen. Zo vulde ik de aangemaakte tabbladen aan en zorgde ik voor een optimaal gebruik van de labels.
Zo komt het dat ik nu al
* vier eerste meningen op mijn blogje heb (wat zeg ik verdikke toch graag mijn gedacht... ;) )
* één filmrecensie schreef (en dan nog over Sissi)
* een boek helemaal uitlas en het verhaal een quotering gaf
* één keer vertelde over mijn buit van de bieb
* één keer tips gaf over mustreads
* een mooie spreuk uit een boek met jullie deelde
* een aantal afkortingen uit de boekenwereld toelichtte
* één keer een uitgebreid verslag over een auteur maakte
Voor een opstartende blog vind ik dat helemaal niet slecht. Ik probeer dan ook regelmatig met iets nieuws te komen en ik hoop dat ik binnenkort nog veel meer mensen kan bereiken. Daarom zou ik graag wat respons van jullie krijgen.
* Wat vinden jullie heel erg leuk aan deze blog?
* Wat onderscheid deze blog van een andere blog?
* Wat mis je op Gietjes Boekies en Movies?
* Wat zou je in de toekomst nog op mijn blog willen zien?
Vergeet ook niet dat ik op Facebook te vinden ben! Nog een fijne woensdagnamiddag!
Een paar dagen terug wilde ik jullie iets vertellen over het boek Vijf minuten voor jezelf met de ander van Jeffrey Brantley & Wendy Millstine. Toen maakte ik er een zodanig lange intro van dat ik mijn postje afbrak en beloofde om tot bij jullie terug te komen.
Wel, bij deze heb ik me al een heel klein beetje in het boekje verdiept. Vorige woensdag vertelde ik er meteen bij dat ik de flaptekst en de info rond het boek wat zweverig vond en ik moet zeggen dat de taal inderdaad wel wat romantisch en ouderwets klinkt. Toch denk ik dat er vele waarheden in dit boekje zullen verschijnen. Waarheden die ik misschien al kende, maar niet meer in mijn bovenste lade lagen. Het lijkt me interessant om ze even van onder het stof te halen. Het kan jezelf en je gezin en familie maar ten goede komen.
Een reeks boeken
Naast Vijf minuten voor jezelf met de ander schreven Brandtley en Millstine ook al drie andere boeken in dezelfde trend:
* Vijf minuten voor jezelf
* Vijf minuten voor jezelf na een lange dag
* Vijf minuten voor jezelf in werktijd
In die titels kan ik me al vinden. Wie wil er nu niet even rust voor zichzelf en wie heeft het eens niet kwaad na een alleszeggende (en energierovende) werkdag?
Maar voor ik weer ga uitweiden over van alles en nog wat, wil ik het gewoon over het boek dat nu voor me ligt hebben :).
Algemene tips
In de intro heeft men het over vriendelijk en niet-beoordelend te zijn en ik moet zeggen dat ik mezelf dat al vaak heb ingeprent. Dagelijks kan ik me wel aan iets ergeren. Is het niet aan een kind op school, dan is het aan een collega, een onvriendelijke passant of iemand die thuis zijn vuile sokken naast het bed laat slingeren. Toch weet ik dat dit je helemaal niet gelukkiger maakt. Zo'n dingen moet ik afleren. Het levert niets op (al kan het uiteraard soms opluchten). Stoom aflaten kan, maar mag niet te bovenhand nemen, daar ben ik van overtuigd.
Laat je niet leven! Iedereen weet dat en toch trappen we er telkens weer met onze open ogen in. Hoe vaak kruipen we ons bed niet in en denken we: hoe hou ik dit tempo in godsnaam vol? Ook al is het maar een kwartiertje, gun jezelf wat rust. Dat komt niet alleen jezelf, maar ook je gezin, je familie en vriendenkring ten goede. Ik neem me dan ook voor om niet meer zo vaak te zeggen: 'dat gaat niet, ik heb geen tijd' :).
Stel doelen en jaag ze na. Een paar jaar terug moesten we ons levensmotto opschrijven toen we met een groep vrienden op weekend vertrokken. Het was de bedoeling om dan later - tijdens een soort quiz - te bepalen welke spreuk bij wie paste. Ik had toen 'Leven is dromen najagen' opgeschreven en deze zin werd al heel snel bij mijn naam geplaatst. De laatste jaren heb ik heel veel plannen en doelen gesteld en ik probeer die echt ook na te streven. Binnen bepaalde thema's lukt me dat erg goed, andere blijven dan weer aanmodderen. Het leven is de koe bij de horens vatten, niet meer dan dat want onthou dat uitstellen meestal niet de juiste keuze is. Zie het niet te groots en begin gerust bij iets heel erg kleins, maar het zal je de smaak doen te pakken krijgen. Echt waar! Eens je een doel hebt bereikt, krijg je een kick en heb je alleen maar meer zin om er tegenaan te gaan. Hier wil ik wel ook bij zeggen dat je goed in je vel moet zitten. Dan ben je zo veel productiever. Dus maak dat eerst in orde voor je echt aan de slag gaat (al is dat in sommige gevallen misschien makkelijker gezegd dan gedaan).
Vervolg
Wat nu volgt in het boek zijn verschillende meditaties die slechts vijf minuten (per dag of per week) in beslag nemen. Uiteraard is het de bedoeling om de oefeningen door te nemen en er hier verslag van uit te brengen. Ik hou jullie op de hoogte!
In het boek stellen ze trouwens de volgende verwachtingen:
* Je vindt manieren om je hart open te stellen en te verwarmen
* Je ervaart wat het betekent om je gevoelens van liefde te voeden, te beschermen en te verdiepen
* Je ontdekt methodes om beter om te gaan met de uitdagingen en spanningen waarvoor je relaties je stellen
* Je krijgt de kans je plek te vinden in het grotere levensweb
Bron:
* Het boek 'Vijf minuten voor jezelf met de ander'
Als ik een non-fictie boek lees, gebeurt het nogal vaak dat ik dat afwissel met een ander verhaal. Zo'n boeken zijn volgens mij immers makkelijker aan de kant te leggen. Daarom lees ik naast 365 nachten (waar ik jullie hier al mijn eerste mening over gaf) nu ook Black, het boek van Dirk Bracke.
Net voor de kerstvakantie was ik bezig over de film van El Arbi en Fallah en mijn collega vertelde me dat zij het boek van Bracke in haar bezit had. Omdat ze weet dat ik naast film ook erg van boeken hou, leende ze het mij uit.
Mijn eerste (ongezouten) mening
Ik heb nu al enkele hoofdstukken gelezen en ik moet zeggen dat het verhaal me wel bevalt. Ik ben nooit een heel grote fan van Bracke geweest en ik denk dat ik daar eerder een uitzondering op de regel mee ben. Ik had vroeger altijd het gevoel dat Bracke een grens overschreed, dat hij net altijd ietsje te veel gaf in zijn boeken. Deze uitleg klinkt misschien wat flauw, maar terwijl hij zijn verhalen zo echt wilde laten zijn, raakte hij me kwijt. Wellicht ligt meneer Dirk daar niet wakker van, maar kom. Ik geef zo graag mijn mening :).
Ik begon dus eerder afwachtend aan het boek, maar ik moet zeggen dat hij me voorlopig wel mee heeft! Misschien was ik vroeger gewoon nog niet volwassen genoeg om zijn boeken te lezen en geniet ik er nu op mijn huidige leeftijd meer van. Daarom geef ik de andere boeken van Bracke misschien ooit wel nog eens een kans.
Korte inhoud
Black handelt over een zwart meisje dat in het Brusselse school loopt, maar in het metrostation haar neef die ze al jaren niet meer gezien heeft terug ontmoet. Hij blijkt een lid van 'The Black Bronx' te zijn en in een paar weken wordt Marie-Evelyne helemaal ingepalmd door de bende. Ze gaat zich anders kleden, heeft op een heel korte tijd seks met verschillende jongens én ze gaat niet meer naar school. Haar ouders hebben steeds minder vat op haar en ze belandt zelfs bij de politie.
Wat zo typisch is aan een nieuw blogje is de zoektocht die er niet alleen aan voorafgaat, maar ook nog gaande is tijdens de eerste weken, maanden. Een opstart is gek, motiverend en chaotisch tegelijk. Gelukkig ben ik niet aan mijn proefstuk toe en weet ik stilaan wat er werkt en niet werkt. Zo was ik eigenlijk niet van plan om onmiddellijk een Facebookpagina te maken, maar er was vraag naar dus deed ik dat intussen ook al. Geïnteresseerd? Kijk dan snel even hier. Pas op, de foto's zijn nog niet zoals ik ze zou willen en ik vergat ook al een paar keer een linkje naar mijn blog, maar kom. Voor een pagina in z'n kinderschoenen is het wel oké. Facebook is nu immers een handig middel om mensen te bereiken.
Daarnaast wil ik me ook behoeden voor een chaotische blog. Een hoofd in die status tot daaraan toe (daar leer ik mee leven ;) ), maar geen onsamenhangende, moeilijk te doorwroeten dingen meer. Dan is het een gigantisch werk om dat terug recht te trekken. Denk maar aan mijn puntjes van kritiek op mijn eerste blog Gietjes Corner.
Tabbladen
Ik wil het dus heel gestructureerd aanpakken en daarom heb ik een paar nieuwe tabbladen aangemaakt. Jullie kenden de volgende al: Home - altijd handig om naar terug te keren Auteurs - omdat ik jullie ook af en toe eens iets wil vertellen over de mensen achter de boeken GB - Fictie volwassenen - heette in het begin van Gietjes Boekies en Movies eigenlijk gewoon Gelezen boeken, maar daar kon ik mijn ei niet volledig (gestructureerd) kwijt. Daarom dus straks de nieuwe tabbladen Wat ik nog wil lezen - is een weergave van alle Mustreads die ik op mijn blogje post. Dat waren er voorlopig nog niet zo veel, maar er komen er in de loop van de week zeker nog bij! Films - met alle verslagjes over mooie en minder mooie prenten!
En nu de nieuwe: GB - Fictie kinderen/jeugd - waar ik alle boeken van 0 tot +/- 16 wil gaan sorteren. Vroeger zette ik die gewoon tussen de boeken voor volwassenen, maar ten eerste zijn er volwassenen die nooit een jeugdboek ter hand nemen en ten tweede wil ik in 2016 gewoon veel meer jeugdboeken gaan lezen. Bij deze dus een apart tabblad. GB - Non-fictie - aangezien ik me de komende tijd ook wat wil verdiepen in dit genre maakte ik ook meteen een nieuw blad. Vroeger nam ik zelden tot nooit zo'n boek ter hand, maar sinds ik het blogboek van Kelly Deriemaeker las, heb ik de smaak te pakken! Bij deze hoop ik in 2016 dus ook deze pagina regelmatig aan te vullen! Eerste mening - Sinds het ontstaan van deze blog verkondig ik ook al mijn eerste mening over een boek. Misschien is die term niet helemaal correct want een kaft en flaptekst bezorgen je al een eerste indruk, maar ik wil vooral vermijden dat ik dingen vergeet te vertellen. Ik lees erg graag, maar doe meestal wel een aantal weken over een boek (behalve in de zomervakantie). Daarom had ik vroeger altijd het gevoel dat ik bij het delen van mijn mening op het einde van een boek onvolledig was. Dat wil ik vermijden met de rubriek 'Eerste mening'. Al deze meningen wilde ik eerst bij het boek zetten, maar dat zou de pagina 'Gelezen Boeken (GB)' niet ten goede komen.
Op die manier hoop ik alle boekenliefhebbers echt van dienst te kunnen zijn en laat die bezoekersaantallen dus maar oplopen :). Mijn pagina delen is dus helemaal niet verboden!
Januari, tijd voor goeie voornemens! Ik moet zeggen, ik heb er een haat-liefdeverhouding mee. Het is fijn om er even over na te denken en een aantal werkpunten naar voor te schuiven, maar het is nu niet zo dat ik er een lijstje van bij hou (terwijl dat toch een half mirakel is voor een lijstjesmadam als ik) :).
Ik weet wel dat ik mijn drie blogjes (weer) helemaal op de rails wil krijgen en ik wil nog werk maken van een vierde (en wellicht laatste) webstekje. Ik zal er nog niet te veel over vertellen want dat zal voor de komende weken zijn en trouwens, het zal niets met boeken te maken hebben. Bij deze liggen jullie er dus waarschijnlijk niet wakker van!
Tijd voor jezelf
Het feit dat ik nog met een vierde 'Gietjes....'in mijn hoofd zit, doet me ook beseffen dat ik niet te gek mag gaan doen. Pas op, er zijn genoeg mensen rondom mij die me helpen om de meest zotte ideeën uit mijn hoofd te praten en daar ben ik heel erg blij om! Maar ik weet dat ik ook soms tijd voor mezelf moet inlassen. Schrijven is wel al tijd voor mezelf. Procentueel gezien is dat over het ganse jaar echter meestal over mijn werk en dus geeft dat ook niet altijd een innerlijke rust. Daarom ben ik altijd op zoek naar andere manieren om te ontspannen en even alles los te laten. Ik kan dat al door een warm bad en/of een goed boek (wat deze blog weer ten goede komt ;)) en ik wil dat dit jaar ook weer kunnen door wat meer te sporten! In het voorjaar van 2015 kon ik vijf kilometer lopen, maar ik vrees dat dit na de bourgondische dagen (en te schaarse trainingen, oké) er nu niet meer in zit. Bij deze voornemen nummer 2!
Voor die innerlijke rust ben ik steeds op zoek naar nieuwe ideeën en dat brengt me (eindelijk) tot het eigenlijke onderwerp van vandaag. Op nieuwjaarsdag vertelde ik jullie over mijn Buit van de bieb, maar ik had in het begin van de kerstvakantie ook al een bezoekje gebracht aan mijn favoriete openbare gebouw. Toen bracht ik een boek van Jeffrey Brantley & Wendy Millstine mee. Vijf minuten voor jezelf met de ander trok me aan omdat ik die innerlijke rust ook samen met mijn wederhelft wil vinden. Hij is trouwens een moeilijke slaper en heel veeleisend voor zichzelf (wij zijn echt wel een duo hoor!) waardoor ik de kneepjes van het vak wil leren om hem op allerlei soorten manieren te laten genieten van het leven.
Een boek vol tips
Blijkbaar bestaat het boek Vijf minuten voor jezelf (zonder de ander dus) en dat zal ik zeker ook eens meebrengen van de bieb als dit exemplaar natuurlijk aanslaat. Ik moet zeggen dat de flaptekst en de info op het net mij iets te zweverig lijkt, maar ik geef een boek altijd het voordeel van de twijfel. Oordelen alleen op het uiterlijk doe ik nooit! Al vond ik mijn vriend natuurlijk meteen de allermooiste ;).
Het boek handelt over meditaties en laat dit nu iets zijn waar ik eigenlijk helemaal niets over weet. Ik heb geen spirituele vrienden of familie en zelf las ik eerder ook nog geen boeken rond dit onderwerp. Uiteraard maakt dit me weer nieuwsgierig. Ik vind dat je niet genoeg kunt uitproberen en lezen. Een mens kan er maar rijker van worden en op die manier is het ook makkelijker om een mening te vormen. Niets erger dan iemand die uit zijn nek lult (sorry voor mijn woordkeuze) en die eigenlijk niets van het onderwerp af weet.
Bon, ik merk dat ik hier al heel veel heb geschreven, maar eigenlijk nog niet tot het boek ben toe gekomen. Daarom knip ik dit blogberichtje in twee en vertel ik je binnenkort zeker wat meer over wat ik al van Jeffrey en Wendy heb geleerd.
Je kon het dit weekend al lezen, ik nam onmiddellijk het vrouwelijkste boek uit de stapel van de bib :). Vroeger las ik af en toe eens een waargebeurd verhaal, maar meestal waren dit dan boeken over vrouwen (of kinderen) uit oorlogsgebieden of heel jonge meisjes die werden uitgehuwelijkt. Er zijn echter nog heel wat meer waargebeurde verhalen en trouwens ook soms met een positieve ondertoon. Omdat ik eigenlijk van alle genres wil proeven, lees ik sinds kort ook vrolijke waargebeurde verhalen én zelfs ook af en toe een non-fictie boek.
Korte schets
365 nachten van Charla Muller is een boek dat handelt over een welbepaald cadeau voor de man van
Charla. Brad wordt 40 en ze wil hem verrassen met een gift die hij niet snel zal vergeten. Ze wil iets origineels, iets leuks, iets waar achteraf nog over gesproken kan worden. Daarom komt ze op het idee om haar man 365 dagen seks te geven. Op zich vind ik dat een tof idee, maar ook lichtjes waanzinnig. Ten eerste denk ik dat er dan ook wat sleet op komt en zeg nu zelf... als je elke dag moet gaan werken, dan blijft er 's avonds niet altijd evenveel fut meer over.
Mijn mening na een paar hoofdstukken
Ik begon dus wat sceptisch aan het boek, maar ik moet zeggen dat ik me doorheen de eerste hoofdstukken al behoorlijk heb vermaakt. Het gaat er vooral om dat ik me in heel veel dingen herken wat het soms wel grappig maakt. En ik ben dan nog geen veertiger en wij hebben nog geen kinderen op de wereld gezet. Ik neem aan dat andere mensen zich nog beter in het verhaal van Charla kunnen vinden. Voor mij lijkt het in eerste instantie dus echt een aanrader voor heel wat vrouwen onder ons.
Tijdens het lezen had ik zelfs vaak de neiging om iets op te schrijven zodat ik het kon bewaren. Aangezien ik met een klein leeslampje naast mijn slapende vriend lees, is dat niet zo handig dus nam ik een paar foto's van een aantal bladzijden en vandaag zet ik de leuke dingen eens op een rijtje. Pas op, dit zijn persoonlijke dingen waardoor het kan dat jij andere zaken uit het boek onthoudt. Maar ze zijn typerend en beschrijven voor mij exact hoe ik me soms voel :).
Enkele voorbeelden
* Ik weet dat hij mijn grenzen beter in de gaten houdt dan ikzelf en daar ben P. vaak enorm dankbaar voor. Ik denk dat ik anders elke week wel eens met mijn hoofd tegen een muur aanloop en gelukkig is dat nu wellicht maar één keer in de maand :).
... want ik zit altijd boordevol impulsieve ideeën. Aan de ene kant is dat leuk, maar aan de andere kant leidt het ook regelmatig tot vervelende situaties. Ik ben vaak zo in beslag genomen door mijn ideeën dat ik geen rekening hou met de consequenties. Ik kan nu niet meteen een voorbeeld verzinnen, maar ik heb vaak wel zo'n ideeën die op voorhand gedoemd zijn om te mislukken en dan is er natuurlijk iemand nodig om te op te vangen als je je even een mislukkeling voelt ;).
* Ondanks praktische bezwaren vind ik toch dat impulsieve ideeën onmisbaar zijn. Ze brengen tenminste wat leven in de brouwerij. Ach, wat zou het leven toch saai zijn zonder die zotte ideeën. Zo maakte ik in de afgelopen vakantie weer een vijftig kerstkaarten. Ik moest er veel eerder mee begonnen zijn, maar ik neem aan dat mensen na Nieuwjaar ook nog blij zijn met een 'Happy 2016' :).
* Als je niet door de bekende zevenjaarsdip en de vijftienjaarsdepressie heen komt, dan maak je nooit een schijn van kans om ooit je gouden laat staan je diamanten bruiloft groots te vieren. Intussen zijn wij net 15 jaar samen en mijn wederhelft heeft het nu ook wat moeilijk. Heel vermoeid na vier jaar verbouwen en even wat rust nodig (terwijl iedereen maar blijft fluisteren: 'en wanneer komt die kleine er nu?').
* Ondanks onze verschillen (hij: Steady Eddy; ik: Wilde Mathilde) vormden we een goed team. Misschien is hij toch niet zo Steady en ik misschien ook niet zo heel erg wild, maar ik weet wel waar Charla naartoe wil. Mijn Eddy kijkt soms ook eens heel erg gek naar mij waarbij ik hem zie denken: amai, wat is er met jou aan de hand? :)
* Aan de ene kant wist ik zeker dat Brad me nooit zou verlaten of vreemd zou gaan. Maar aan de andere kant kon ik dat maar niet geloven. Het was niet zo dat ik hém niet vertrouwde, want ik wist dat hij vanuit de grond van zijn hart van me hield. Mijn twijfel kwam meer voort uit het idee dat liefde zich niet laat dwingen. We weten toch niet wat we over tien of twintig jaar voelen? Natuurlijk wilde ik dat we voor de rest van ons leven bij elkaar zouden blijven, maar of dat ook daadwerkelijk zou gebeuren, daar had ik geen enkele garantie voor. Voila, deze zin heb ik hier eens luidop gelezen. Ik ga er immers ook niet van uit dat wij voor altijd samen blijven. P. denkt dan dat ik hem niet vertrouw, maar daar gaat het eigenlijk niet om. En zie je wel, Charla vindt dat ook dus ik ben nog geen zo'n gekke Mathilde hoor!
Bij deze kun je je wellicht een goed beeld vormen van waarover het boek gaat. Je leest dus (voorlopig) helemaal geen gedetailleerd verslag over het seksleven van Charla en Brad, het gaat vooral over het samenleven van een gezin en hoe seks tussen het huishouden en andere beslommeringen nog aan bod komt of kan komen.
Mijn mening (tot nu toe) kort samengevat:
+
leuk, vlot geschreven, herkenbaar, uit het echte leven gegrepen
-
seks wordt voortdurend met een x geschreven (ja sorry, ik vind dat lastig), bovenaan de bladzijde staan er telkens twee hartjes (helemaal niet nodig volgens mij), maar voor de rest voorlopig nix op aan te merken :).
Naast boeken hou ik ook erg veel van films. Zoals de naam Gietjes Boekies en Movies al deed vermoeden, ga ik het hier dus - naast boeken - ook over films hebben. Aangezien ik de afgelopen twee weken verlof had, kon ik wel een aantal prenten bekijken. Later schrijf ik hier iets neer over de drie films rond 'The Hobbit', maar vandaag wil ik het over een klassieker hebben.
Voor mijn job ben ik nogal vaak met knippen en plakken bezig en dan zet ik de tv graag op. Meestal kijk ik dan naar mijn favoriete Vlaamse soap, maar in de vakantie waagde ik me eens aan een film. Normaal doe ik dat niet want dan zit ik meestal meer naar het scherm te gapen dan dat ik effectief iets voor school aan het uitvreten ben. Maar in deze tijden van het jaar gaat het er iets minder stressvol aan toe waardoor ik mezelf wel eens wat vaker een verzetje gun ;).
Een film dus, maar dan mag het uiteraard niet al te moeilijk of ingewikkeld zijn. Ik wist niet meteen welke op mijn Digibox te kiezen, maar de VRT hielp mij graag een handje. Toeval of niet, Sissi begon juist en aangezien ik ook binnen films van heel wat genres hou, besloot ik om deze film nog eens te bekijken. Ik ben er bijna zeker van dat ik hem al tijdens mijn kindertijd zag, maar dan spreek ik van meer dan 20 jaar geleden. Tijd dus om nog eens te kijken en er meteen ook een verslagje op mijn nieuwe blog van te maken.
Eigenlijk zijn er drie films rond Sissy: 'Sissi' uit 1955, 'Sissi - De jonge keizerin' uit 1956 en 'Sissi - De woelige jaren' uit 1957. Ik bekeek enkel de eerste. Over de inhoud zou ik je hieronder iets meer kunnen vertellen, maar ik kwam toevallig een toepasselijke video tegen. Die zegt misschien meer dan een alinea tekst :).
Net zoals bij de boeken wil ik ook steeds mijn mening met minnen en plussen uitdrukken. Op die manier zie je meteen wat ik van de film vind. Veel woorden zal ik hier deze keer niet aan vuil maken want eigenlijk verwoordt bovenstaande video mijn mening helemaal. Ik dacht dat dit een supermooie film was want ik hoor dat vele mensen steeds opnieuw naar deze prent kijken, maar ik moet zeggen dat ik het eerder saai vond. Voor mij heeft deze film heel weinig om het lijf. Misschien sta ik er niet genoeg bij stil dat dit verhaal al meer dan vijftig jaar oud is, maar het boeide me eigenlijk helemaal niet. Moest het geen zo'n klassieker zijn geweest dan koos ik wellicht voor -/+, maar ach, in tijden van vrede kies ik toch voor + :). Of het er dus ooit nog van komt om de andere twee films te bekijken, dat kan ik jullie niet beloven!
Uitsmijter - wie was Sissi echt?
Wat ik wel boeiend vind, is het verhaal dat achter deze films zit. Je moet weten dat ik echt van geschiedenis hou. Moest er meer tijd zijn dan zou ik zeker nog geschiedenis studeren, maar ach, een mens kan niet alles doen in zijn leven en er mogen ook nog dromen voor later overblijven uiteraard ;).
Sissi krijgt in de films gestalte door het knappe acteerwerk van Romy Schneider, maar in werkelijkheid heette Sissi Elisabeth Amalie Eugenie in Beieren. Ze werd in München geboren op 24 december 1837 en stierf in Genève op 10 december 1898. Door haar huwelijk met keizer Frans Jozef I was ze geen prinses van Beieren meer, maar werd ze keizerin van Oostenrijk en vanaf 8 juni 1867 zelfs koningin van Hongarije. Haar bijnaam was in die tijd eigenlijk Sisi, maar bij de verfilming van haar leven werd er nog een s aan die bijnaam toegevoegd. Daarom spreken we nu altijd over Sissi.
Uiteraard valt er nog veel meer over deze dame te vertellen, maar het is hier niet de bedoeling om er een historische blog van te maken. Daarom hou ik het hier zelf voor bekeken, maar bied ik je graag nog de volgende link aan. Dan kom je net als ik nog heel wat meer over Elisabeth te weten!
Ooit vroeg er een collega of ik geen mooie spreuk kende om bij ons op school in de gang op de muur te zetten. Via Pinterest en andere internetkanalen ging ik op zoek en toen vond ik er wel een paar. Toch heb je van die spreuken nooit genoeg vind ik. Sommigen bewaren ze in een schriftje, ik wil ze graag hier ook met jullie delen. Zeker als ze uit een boek komen. Gisteren begon ik meteen in een van mijn bibliotheekvangsten en '365 nachten' van Charla Muller begint met zo'n zegswijze waar ik me helemaal kan in vinden. Ik deel hem dan ook graag met jullie. Uiteraard vertel ik hier later ook zeker meer over het boek! De korte inhoud kon je gisteren al op Gietjes Boekies en Movies lezen! Gemist? Kijk dan snel even hier.
De aandachtige lezers onder jullie zullen het al gezien hebben, maar wellicht weten heel velen niet waarover ik het heb. Ik neem aan dat jullie liever in een boek lezen dan dat jullie tijd achter jullie pc, tablet of gsm spenderen :). Daarom herhaal ik het vandaag graag nog eens opnieuw. Het is immers de bedoeling om hier op Gietjes Boekies en Movies ook af en toe een licht te laten schijnen op mijn Buit van de bieb. Naast de Mustreads kunnen ze hopelijk allebei inspirerend werken. De Mustreads vind je trouwens terug op mijn pagina 'Wat ik nog wil lezen', Buit van de bieb kun je terugvinden via het label met dezelfde naam. Alle labels vind je trouwens aan de rechterkant op mijn blog!
Bon, vandaag dus aflevering 1 van 'Buit van de bieb'.
Hier in België (of toch in mijn dorp) betalen we 5 euro lidgeld per jaar (en per kaart). Ik ga behoorlijk regelmatig en neem dan van alles wat mee. Ik lees nooit alle boeken die ik meebreng want dat blijkt al jaren een utopie te zijn ;). Toch vind ik het boeiend om ze op een rij te zetten. Zo weten jullie wat ik lees, waarover die boeken gaan en krijg jij misschien zin om eens een ander genre of een andere auteur vast te nemen.
* Het grote Ruben Van Gucht Sporza Quizboek
Flaptekst:
Ruben Van Gucht is de ideale quizmaster voor wie geboeid is door sport. Voor dit boek haalt de coming man van de sportjournalistiek de kalender erbij en bedenkt voor elke dag van het jaar drie boeiende vragen. Hij heeft daarbij niet enkel aandacht voor grote sporten als voetbal en wielrennen, maar vergeet ook de minder bekende sportdisciplines niet.
Met ook nog eens een toepasselijke themaronde voor elke maand, biedt dit boek de sportliefhebber én quizzer een heerlijke reis door de rijke geschiedenis van sport in binnen- en buitenland. Voortaan hoeft u geen enkele dag meer zonder sport door te brengen!
* De stiefmoeder van Renate Dorrestein
Flaptekst:
Een relatiegeschenkje, had Claire altijd uitgestreken gezegd als iemand vragend van de frêle dreumes naar haar keek. Ik heb haar van mijn man cadeau gekregen. Al twaalf jaar vormt de succesvolle kunstenares Claire Paagman met haar man Axel en zijn dochter Josefien een hecht gezin, niet van echt te onderscheiden. Maar sinds Josefien haar stiefmoeder een geheim heeft toevertrouwd, is het gedaan met de harmonie. Alle drie voelen ze zich bespeeld en belazerd.
* De gele ogen van de krokodillen van Katherine Pancol
Flaptekst:
Een ongrijpbare herinnering uit haar jeugd speelt Joséphine nog steeds parten. Beetje bij beetje worden de beelden duidelijk en begrijpt ze wat er op die zomerse dag op het strand is gebeurd en hoe deze ingrijpende gebeurtenis haar jeugd en verdere leven heeft beïnvloed.
Ook de dood van haar vader op jonge leeftijd heeft sporen nagelaten. Opgroeien bij een koude, opportunistische moeder, in de schaduw van een oogverblindende oudere zus gaf haar zelfvertrouwen een flinke deuk. De zorg en de liefde voor haar twee dochters houden haar overeind.
* Schuilplaats van Harlan Coben
Flaptekst:
Dat Myron Bolitar een niet al te goede relatie met zijn broer had, was voor de fans al duidelijk. Dus wat moet hij als zijn neefje Mickey onder zijn toezicht wordt geplaatst? Voor Mickey Bolitar kan het leven niet veel ellendiger worden. Nadat hij zijn vader heeft zien sterven en zijn moeder in een afkickkliniek is opgenomen, moet hij bij zijn wereldvreemde oom Myron gaan wonen en tot overmaat van ramp moet hij ook nog naar een andere school! Een nieuwe school betekent nieuwe vrienden en nieuwe vijanden. Gelukkig voor Mickey betekent het ook een fantastische nieuwe vriendin, Ashley. Het lijkt erop dat Mickeys leven eindelijk weer in de lift zit - totdat Ashley spoorloos verdwijnt. Maar Mickey is niet van plan om nog iemand kwijt te raken en besluit Ashleys spoor te volgen. Zijn zoektocht leidt hem naar een huiveringwekkende onderwereld en hij komt erachter dat Ashley niet is wie ze beweerde te zijn. En datzelfde geldt voor zijn overleden vader. Al snel ontdekt Mickey een samenzwering die zo schokkend is dat zijn schoolzorgen erbij in het niets vallen. Het leven zoals hij dat kende, komt volledig op losse schroeven te staan...
* Nu of nooit van Harlan Coben
Flaptekst:
Mickey Bolitar doet zijn best om het hoofd boven water te houden op zijn nieuwe school, maar dat wordt bemoeilijkt door iets afschuwelijks: een van zijn klasgenoten, Rachel, wordt zomaar neergeschoten, en Mickey en zijn vrienden blijken opeens midden in een samenzwering te zitten. Mickey moet slim en koelbloedig handelen om uit te zoeken wie Rachel heeft vermoord, en om zichzelf en zijn vrienden te beschermen.
* 365 nachten van Charla Muller
Flaptekst:
Als haar man 40 wordt, wil Charla Muller hem een cadeau geven dat hij zich zijn leven lang zal herinneren: ze geeft hem 365 nachten seks. Charla en Brad Muller hebben een goed huwelijk. Maar met twee fulltime banen, kinderen en een druk sociaal leven, komt hun seksleven steeds meer in het gedrang. Het ontbreken van intimiteit maakt dat hun relatie niet meer is zoals vroeger. Charla besluit dat het tijd is voor een verandering. Ze biedt haar man 365 nachten seks aan. Pas na enige aarzeling accepteert Brad haar cadeau. In de maanden die voorbijgaan stellen Charla en Brad elkaar fundamentele vragen over de kwaliteit van hun seksleven.
Vragen die ze elkaar nooit eerder hadden gesteld. Moest hun seks altijd goed zijn? Wat was de kwaliteit van hun seks en deden ze soms wel eens alsof? Maakte de dagelijkse vrijpartij hun relatie hechter of was het juist andersom? Zou hun lichamelijke liefde - of die nu goed, middelmatig of ronduit slecht was - andere zaken in hun relatie verhullen? Charla en Brad gunnen elkaar 365 nachten om daar achter te komen…
* Het huis aan de rand van de hemel
Flaptekst:
‘Frankrijk, Gérardmer, november 1940 – Terwijl de wind over het plateau in de Vogezen veegde, hield de Rosshimmel de adem in. De paarden verstarden en spitsten hun oren. Toen kwamen ze ineens in beweging, vrijwel gelijktijdig, tot ze één enkele grote formatie vormden. De bodem vibreerde zo heftig dat de trillingen tot in de wijde omtrek te voelen waren. De massa van hun gespierde, krachtige lijven liet diepe sporen achter in de pas gevallen sneeuw, die de wind geleidelijk weer zou uitwissen.’
Lizzy Tanner leidt een gelukkig leven met haar gezin. Ze hebben geen geldzorgen en als het nodig is, schiet Lizzy’s grootvader Bodo – het hoofd van een horlogedynastie in Baden – te hulp. Aan dit zorgeloze, luxe leven komt een einde als Bodo sterft. Niet alleen heeft hij het landgoed van de familie in de Vogezen aan twee totale vreemden nagelaten, ook heeft hij Lizzy een opdracht gegeven vanaf zijn sterfbed: zoek naar de waarheid. Zorg dat er gerechtigheid komt. Haar zoektocht leidt naar de jaren dertig. En wat Lizzy ontdekt zal haar familie in een heel nieuw daglicht plaatsen. Ze zal moeten kiezen tussen vertrouwen en smaad, waarheid en vergeving, tussen haar familie en haar overtuiging van dat wat juist is.
