Bon, ik wil het vandaag dus over de eerste hoofdstukken van bovenstaand boek hebben. Op Gietjes Boekies en Movies is het immers de bedoeling om niet alleen mijn mening (en quotering) op het einde van een verhaal te geven, maar ook na een dertigtal bladzijden. Die kan immers echt verschillen met de eindbeoordeling en zo wil ik jullie - lezers - misschien nog beter informeren. Tijdens het lezen ontdek je vaak heel wat dingen, maar die kun je dan niet meer meteen oproepen als je achteraf een verslagje schrijft. Op die manier vergeet je - denk ik - heel wat zaken mee te geven waardoor ik op mijn nieuwe blog met dit rubriekje start. Hopelijk vinden jullie het fijn om dit te lezen.
Als je meer wil weten over de korte inhoud dan ontdek je al heel wat via de flaptekst. Of wordt je nieuwsgierigheid alvast uitgebreid geprikkeld... :).
Sumatra, 1902. De rijke landeigenaar Paul ontmoet de knappe, veelbelovende violiste Rose. Het is liefde op het eerste gezicht, maar kort na het begin van hun ontluikende affaire verdwijnt Paul spoorloos. Dit heeft grote gevolgen voor het leven en de carrière van Rose: ze zal nooit meer vioolspelen.Berlijn, 2009. Lilly krijgt een prachtige oude viool in handen. Als ze op zoek gaat naar de geschiedenis ervan, blijkt die verbonden te zijn met haar eigen familiegeschiedenis...
Ik ben dit boek begonnen terwijl ik eigenlijk nog met mijn neus in een ander verhaal zat. Het zit namelijk zo. Ik was in een thriller begonnen, maar aangezien ik (meestal) alleen maar voor het slapengaan lees, kwam dit mijn nachtrust allesbehalve ten goede. Dat spreekt natuurlijk in het voordeel van de thriller, maar niet in dat van mezelf :). Ik heb de thriller dus aan de kant gelegd voor de kerstvakantie en ik gun mezelf weer wat meer rust met het lezen van een roman. Uiteraard kunnen die ook spannend zijn of wil je heel graag heel snel verder lezen, maar dat is toch nog net iets anders dan 's nachts wakker schieten omdat je heel levendig ziet hoe een aanbidder je de stuipen op het lijf jaagt (net zoals het gebeurt met het hoofdpersonage uit je thriller).
Soit, zo ben ik dus begonnen in 'De maneschijnsonate' en ik heb er echt nog geen seconde spijt van. Het boek leest als een trein en je bent meteen mee in het verhaal. Eerst wijdt de schrijver een proloog aan het oude verhaal en daarna word je meteen - vanaf hoofdstuk 1 - ondergedompeld in het leven van Lilly. Je kunt je onmiddellijk een beeld vormen van hoe de wereld van deze jongedame eruit ziet. Er worden niet onnodig veel personages geschetst en er worden ook meteen wat details prijsgegeven. Dat vind ik altijd fijn. Zo kan ik een boek iets makkelijker voor me te zien. Dat hoeft niet altijd, maar soms maakt dit het lezen wel nog net dat tikje aangenamer. Ik ben dus blij verrast wat deze auteur en dit boek betreft. Deze schrijfster kwam ik nog nooit eerder tegen, maar als het zo doorgaat, lees ik later zeker nog eens een werk van deze Duitse.
En nu is het vooral van 'Giv mo pulle' want het belooft mooi, verwarrend, romantisch en spannend te worden. Lilly heeft immers haar eigen antiekwinkel en daar komt op een dag een oudere man met een viool binnen gewandeld. Hij geeft het muziekinstrument af en wil er helemaal niets voor in ruil. Voor Lilly naar zijn naam of zijn adres kan vragen, is de man trouwens alweer verdwenen. Hij vertelt er alleen bij dat de viool Lilly toekomt.
De jonge weduwe - want haar man blijkt overleden te zijn aan een hersentumor - blijft verbouwereerd achter en besluit de hulp van haar allerbeste vriendin Ellen in te schakelen. Zij woont echter in Londen en Lilly moet dus een korte vakantie inplannen. Ze laat de winkel achter in handen van een bevriende studente en vertrekt richting Groot-Brittannië. Lilly is behoorlijk opgewonden omdat ze hoopt dat Ellen haar wat meer over de eerder speciale viool kan vertellen. Daar komt nog bij dat ze tijdens de vliegreis de charmante Gabriel Thornton ontmoet...
Genoeg elementen dus voor een romantisch boek! Ik lees vanavond zeker verder en hopelijk heb ik jullie ook warm kunnen maken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten