Wat ging dat vlot in de vakantie. Lezen was geen opdracht, maar een fijn moment voor mezelf waar ik echt naar uitkeek en waar ik met plezier naar greep. Zo wilde ik het al tijden, maar het ging al die jaren totaal niet vanzelf. Misschien zijn we nu wel weer vertrokken, al moet ik na de vakantie de balans opmaken. Want eens we weer in werkweken terechtkomen, dan is het niet simpel om 's avonds wat vroeger te gaan slapen en nog wat tijd voor mezelf te nemen.
Een goeie week terug vertelde ik hier voor het eerst over 'Zomervacht' van Jaap Robben. Ik kende deze Nederlandse schrijver helemaal niet, maar hij kreeg echt wel goeie recensies op Goodreads. Vandaar dat ik hem gretig aan mijn lijstje toevoegde. Al moet ik zeggen dat ik niet geneigd ben om meteen een tweede boek van hem te lezen want dit exemplaar beviel me eigenlijk niet echt.
Gegevens
Uitgegeven in 2018
Omslagontwerp: Kris Demey
Omslagillustratie: Imageselect.eu
ISBN: 978 90 445 2501 4
NUR: 301
Aantal pagina's: 316
Flaptekst
Mijn broer woont in een bed op een half uur rijden van onze caravan. De laatste keer dat we bij hem langsgingen, was voor zijn zestiende verjaardag en de keer daarvoor moet rond Kerstmis zijn geweest. Ik herinner me vooral dat hij sliep. Toen hij eindelijk wakker werd, keek hij alleen maar naar de glinsterende kerstslinger die voor zijn raam hing en zacht boven de radiator danste. We gaan nooit precies met Kerstmis of op de dag van zijn verjaardag om ma niet tegen te hoeven komen.
Verhaal
Brian woont samen met zijn vader op een terrein dat niet al te kindvriendelijk is. Sinds de scheiding van z'n ouders moet hij nogal vaak zijn plan trekken en kennen de twee mannen weinig luxe. Wanneer Maurice hoort dat hij een premie kan innen als hij thuis tijdelijk voor zijn zoon met een beperking kan zorgen, haalt hij de jongen naar hun caravan. Maurice en Brian weten echter weinig over het verzorgen van hun broer/zoon en Brian wordt samen met Lucien vaak aan hun lot overgelaten. Maurice zegt dat hij gaat werken, maar dat is wellicht een smoes om even tijd voor zichzelf te vinden. Intussen sluit Brian een vriendschap met huurder Emile en hij heeft ook een oogje laten vallen om Selma, die in dezelfde instelling als Lucien verblijft.
Mijn mening (+)
Het is niet dat er geen doorkomen aan dit boek was, maar ik vond het eigenlijk geen echt verhaal. Er werd precies een stuk uit iemands leven geknipt, zonder een echt begin of einde. Dat kan natuurlijk wel, maar ik heb tijdens dit werk van Robben ontdekt dat ik daar niet echt van hou. Ik miste ook achtergrond of leerrijke dingen en ik werd ook niet bij m'n keel gegrepen. De laatste tijd ben ik vooral op zoek naar interessante boeken, die me bijvoorbeeld meenemen naar een andere cultuur of die me doen lachen. Die laatste dingen gebeuren niet met 'Zomervacht'. Hier en daar is er wel een knappe zin waar ik even bij stilstond, maar voor de rest gebeurde er tijdens het lezen niet veel.
Het boek leest heel erg makkelijk want er staat weinig tekst op één bladzijde en de hoofdstukken volgen elkaar in sneltempo op, maar ik bleef het gevoel hebben dat het steeds over hetzelfde ging. Lucien, Brian en Maurice leven eigenlijk in marginaliteit en er is niks of niemand die je het gevoel heeft dat ze daar ooit uit kunnen raken. Het feit dat het uitzichtloos lijkt, geeft mij zo'n meewarig gevoel. Er zijn weinig lichtpunten in dit boek en die miste ik. Het leven is soms al hard genoeg waardoor je in een boekenwereld kan ontsnappen. Dit was geen ontsnappen, maar eerder een 'neus-op-de-feiten'.
Gegevens
☀️🐝
BeantwoordenVerwijderen