Obsessie van Tatiana de Rosnay

Jullie weten het waarschijnlijk nog niet, maar een paar jaar geleden ontdekte ik Tatiana de Rosnay en het is vreemd, ik blijf iets hebben met deze schrijfster. Ik las al heel wat van haar werken (ook al schreef ik hier alleen iets over 'Overspel') en uiteraard wil ik mijn mening graag met m'n lezers delen. Misschien kan ik jullie ook wel overtuigen. Al is dat meestal niet door een recensie. Het moet gewoon klikken heb ik de indruk. En bij mij is dat het geval. Ook al weet ik eigenlijk niet helemaal waarom.

Het begon met Haar naam is Sarah en de Rosnay liet me eigenlijk niet meer los. Ik vond het zo'n aangrijpend boek en ik ben er zeker van dat bijna iedereen die dit verhaal achter de kiezen heeft dezelfde mening met me deelt. (Het is trouwens de bedoeling om dat boek nog eens opnieuw te lezen en dan hier nog eens verslag uit te brengen!). Daarna werd ik altijd maar weer naar de letter R in de bibliotheek gezogen om een boek van deze Franse schrijfster in sneltempo uit te lezen.

Deze vakantie las ik Obsessie. Omdat dit boek net iets minder bladzijden bevat dan wat ik normaal gewoon ben om te verorberen, had ik de tijd niet om een eerste mening te formuleren. Ik begin dus meteen aan het 'echte werk'.

Flaptekst

Na haar scheiding vindt de veertigjarige Pascaline het perfecte appartement in Parijs. Hier kan ze geleidelijk aan haar leven weer oppakken. Maar al snel voelt ze zich onrustig in het huis, en slapen lukt haar nauwelijks. Dan hoort ze dat in het appartement een moord is gepleegd. Dit drama brengt diep weggestopte pijn bij Pascaline naar boven en in een poging in het reine te komen met haar verleden gaat ze op jacht naar de moordenaar. Maar deze obsessieve zoektocht brengt haar op de rand van de waanzin.

Obsessie is een roman over verlies, moederschap en gekte, geschreven door Frankrijks internationaal meest gelezen schrijfster. Terwijl De Rosnay Obsessie schreef, ontkiemde het idee dat uiteindelijk Haar naam was Sarah zou worden.

Gegevens

ISBN: 978 90 263 3929 5

Uitgegeven in 2008

Uitgegeven in het Nederlands in 2017

Oorspronkelijke titel: La Mémoire des murs

Oorspronkelijke uitgever: Editions Héloïse d'Ormesson

Omslagontwerp Janine Jansen

Omslagillustratie: Mark Owen / Arcangel Images

Foto auteur: David Ignaszewski / Koboy

Uitgeverij: Ambo Anthos

Mijn mening (-)

Het is een vreemde gewaarwording. Ik was zo onder de indruk van de Rosnay en nu ben ik dat heel even niet meer. Daarom een - terwijl ik me afvraag waarom ik dit boek geen -- of --- geef. Misschien is mijn quotering niet helemaal de juiste, voel ik nu. Want wanneer ik het slecht vind, dan ga ik voor -, --- vind ik er helemaal over en ik kan het gewoon niet geven aan één van mijn favoriete auteurs. Maar je kunt er uiteraard wel uit afleiden dat ik dit echt geen goed boek vind. Het draait eigenlijk naar mijn aanvoelen nergens om. Niet dat de opzet van het verhaal niet oké is, het zou een prima uitgangspunt kunnen zijn voor een fantastische thriller of een psychologisch werk, maar nu heb ik het gevoel dat ik niet echt iets heb gelezen. Je raast de bladen voorbij en wat eerst nog oké lijkt, vergaat al snel in een boek dat ik dan wil uitlezen. Op karakter. Niet omdat ik het de moeite vind. Sorry Tatiana. Wellicht ook gewoon te negatief voor mij. Niks humor, niks lente, niks fris. Een boek dus om snel te vergeten en ik hoop gauw tijd te vinden om een nieuwe de Rosnay ter hand te nemen. Om deze wrange nasmaak wat te kunnen wegspoelen ;).

Bron:

* https://fr.wikipedia.org/wiki/Tatiana_de_Rosnay

* https://www.bol.com/nl/f/obsessie/9200000075700086/