Eerder vertelde ik jullie al over Professor T. en Undercover. Wil je deze blogpostjes opnieuw lezen: klik dan zeker op de linken hieronder!
Professor T, seizoen 1 en Undercover, mijn eerste mening.
Vandaag wil ik het over een andere reeks hebben. Eentje met een vrouw in de hoofdrol. Een dame om u tegen te zeggen. Ik heb het over De Ridder met Clara Cleymans als frontvrouw.
Deze Vlaamse serie liep van 2013 tot 2016 op televisie en er werden in totaal 47 afleveringen uitgezonden. Intussen heb ik er weer 13 achter de kiezen. Ik keek het volledige eerste seizoen uit en uiteraard is het de bedoeling om in de toekomst ook een verslagje over de andere drie te schrijven.
Flaptekst
In de misdaadreeks De Ridder kruipt Clara Cleymans in de
huid van Helena De Ridder, een jonge en ambitieuze openbaar aanklager die
strijd voert voor meer rechtvaardigheid. Helena De Ridder is scherp van geest
en rad van tong. Ze heeft alles om het te maken als advocaat, maar wanneer een
van haar zaken eindigt in een tragedie voelt ze zich verantwoordelijk en
besluit ze van kamp te veranderen. Als openbaar aanklager leidt Helena het
politieonderzoek en vordert zij de straf voor de rechtbank. Het geeft De Ridder
een unieke focus. Het volstaat voor Helena niet om een dader op te sporen, ze
moet er ook voor zorgen dat die een rechtvaardige straf krijgt. En dat is vaak
niet eenvoudig, want in de wereld van misdaad en gerecht is niets zwart-wit. De
reeks portretteert een gedreven, jonge vrouw in haar eigen kleine oorlog tegen
het dagelijkse onrecht en vertelt indringende, authentieke verhalen over recht
en rechtvaardigheid, misdaad en straf. Helena De Ridder geeft het gerecht een
herkenbaar, menselijk gezicht.Gegevens
- Bedenker: Rik D’hiet
- Creatief producer: Eric Taelman
- Productie: Marina Willems en Gunter Schmid
- Regie: Tom Goris en Lars Goeyvaerts
- Cast: Helena De Ridder – Clara Cleymans, Zohra El Zarkaoui – Dahlia Pessemiers-Benamar, Yves Bracke – Michaël Pas, Manu Coppens – Michael Vergauwen, Cleo – Lynn Van Royen, Atil Abdurahmanovic – Stefaan Degand, Christine Bogaerts – Katelijne Damen, Jan Ravenakkers – Lucas Van den Eynde, Boudewijn Van der Zeypen – Dirk Van Dijck
- Crew: Productieleider – Wendy Ingelrelst, Dramaturg – Wout Thielemans, Scenaristen – Willem Wallyn, Nele Meirhaeghe, Ruth Mellaerts, Pat Van Beirs, Wouter Van Haver, 1ste assistent-regisseurs - Joke Sieben, Bart Vandael, Regieassistenten - Ann Van Aken, Katelijne Frederickx, Productieassistente - Sylvie Walravens, Director of photography - Dirk Van Den Heede, Geluid - Stefaan De Bisschop, Geluidsassistent - Peter Nietvelt, Decor -Kurt Rigolle, Yves Verstraete, Jean-Paul Van Calster, Rekwisieten - Katia Meulemans, Pieter Van de Putte, Montage - Gunther Hoogstyn, Geluidsmontage en mixage: Hendrik Mertens, Setfotograaf -Phile Deprez
- Muziek: Selah Sue en SonicAngel
- Duur: ca 650 min.
Afleveringen
Aflevering 1: Een man van 53
De jonge en ambitieuze advocate Helena De Ridder is de
rijzende ster bij advocatenkantoor Ravenakkers & Partners. Wanneer de
bekende ex-voetballer Paul Vandenbon beschuldigd wordt van pedofilie, vertrouwt
Jan Ravenakkers de zaak aan Helena toe. Met haar gebruikelijke vurige
gedrevenheid werpt Helena zich op de zaak, maar de confrontatie met het
vermeende slachtoffer brengt haar aan het wankelen. Is Vandenbon werkelijk het
slachtoffer van een valse beschuldiging? Of is er meer aan de hand?
Aflevering 2: Een kind van 4
Na de traumatiserende afloop van de zaak Vandenbon geeft
Helena haar mooie toekomst bij Ravenakkers & Partners op om voor het Parket
te gaan werken. In haar eerste zaak als parketmagistrate onderzoekt ze de dood
van een kleuter na een ongelukkige val van een trap. Helena werkt zich al meteen
in de kijker wanneer ze op basis van een anonieme tip de begrafenis van het
kind laat stilleggen en zo de ouders tegen zich in het harnas jaagt. Ze wil
echter niet rusten voor ze de volledige waarheid aan het licht heeft gebracht.
Aflevering 3: Een gast van 19
Bij een overval op een kruidenierszaak in een multiculturele
buurt wordt de uitbaatster hardhandig aangepakt en met een stroomstootwapen
bewerkt. Al vrij snel weet het slachtoffer Malik Massoun als medeplichtige te
identificeren, maar naar de geweldenaar met het stroomstootwapen ontbreekt elk
spoor. Helena zet alle zeilen bij om Massoun de naam van zijn
collega-overvaller te laten opbiechten, zodat deze overval niet de zoveelste
dreigt te worden die ongestraft voorbij gaat.
Aflevering 4: Een baby van 6 maanden
Tijdens haar eerste nachtdienst wordt Helena opgeroepen voor
een aanrijding met vluchtmisdrijf. In het wrak van de aangereden wagen zit een
baby gekneld. Via camerabeelden uit de buurt kan het betrokken voertuig snel
geïdentificeerd worden. Helena besluit een strenge straf te vorderen, maar
wanneer Meester Ravenakkers tijdens de zitting nieuwe elementen aanbrengt,
wordt er een heel ander licht op de zaak geworpen.
Aflevering 5: Een meisje van 8
Wanneer haar ouders iets te laat na de zwemles aankomen om
haar op te halen blijkt Parfaite Bovenaerde, een Kameroens adoptiekind,
spoorloos verdwenen. Het kind blijkt meegelokt door een Afrikaanse
asielzoekster die bij hoog en laag blijft beweren dat de kleine Parfaite haar
bloedeigen dochter is. Wanneer een DNA-test daarover uitsluitsel geeft, komt
Helena een adoptiezwendel op het spoor die mogelijk aan het geluk van
tientallen adoptieouders zal raken.
Aflevering 6: Een vrouw van 70
In een oude caravan bezwijken vier Oost-Europese vrouwen aan
CO-vergiftiging. In de aanpalende krotwoning blijken meer oudjes te zijn
gehuisvest in erbarmelijke omstandigheden. Helena heeft sterke aanwijzingen dat
de dametjes het slachtoffer zijn van uitbuiting en mensenhandel, maar moet zich
door een kluwen van schijnstatuten en valse bedrijfjes werken om bewijslast
tegen de goed ingedekte opdrachtgevers te kunnen verzamelen.
Aflevering 7: Een gitarist van 38
Omdat Atil ziek valt, moet Helena op het laatste moment een zitting
van hem overnemen. Op het eerste zicht een eenvoudige zaak, maar tijdens de
zitting krijgt Helena de indruk dat er iets niet helemaal klopt. Wanneer ze de
zaak laat uitstellen en het dossier heropent, komt ze op het spoor van een
criminele motorbende die niet aarzelt om haar te bedreigen. Kan Helena zich nog
helemaal in de zaak vastbijten als ze zichzelf ermee in gevaar brengt?
Aflevering 8: twee broers van 18 en 19
Een buurt wordt al maanden geterroriseerd door een
jeugdbende die zich schuldig maakt aan kleine criminaliteit en overlast.
Wanneer de situatie na het zoveelste incident ruchtbaarheid krijgt in de pers,
voert Helena een zerotolerancebeleid in. De harde aanpak lijkt zijn vruchten af
te werpen, maar wanneer twee broers, Senna en Lucky, alsnog door de mazen van
het strafrechtelijk net dreigen te glippen steekt Helena haar nek uit om hen op
het rechte pad te krijgen.
Aflevering 9: Een moeder van 52
Helena wordt ’s nachts opgeroepen voor een uit de hand
gelopen drugsfeestje in een chique villawijk. Wanner het om de villa van de
Minister van Justitie gaat en de dochter van de minister betrokken partij
blijkt te zijn, gaat plots het hele Parket op de tippen van de tenen lopen.
Helena moet de zaak uit handen geven, maar wanneer ze vermoedt dat alles onder
de mat zal worden geveegd, zet ze toch door. Gedreven probeert ze een zaak op
te bouwen voor het deksel op de doofpot gaat.
Aflevering 10: Een kind van 19
Een vader beschuldigt de tuinman van een verblijfscentrum
voor mentaal gehandicapten ervan zijn 19-jarige dochter met de verstandelijke
leeftijd van 12 jaar te hebben verkracht. De tuinman geeft toe seksueel contact
met de vrouw te hebben gehad, maar beweert dat dit met wederzijdse toestemming
is gebeurd. Wanneer blijkt dat de twee een liefdesrelatie hadden, komt Helena
voor een moreel dilemma te staan. Kan een volwassene met de verstandelijke
leeftijd van 12 zelf over haar seksualiteit beslissen of gaat het in dergelijke
gevallen altijd om verkrachting?
Aflevering 11: Een kunstenaar van 37
Een controversiële tentoonstelling van kunstfoto’s over
jongeren op de rand van zelfdoding, wordt met geweld verstoord. Hoewel Helena
het protest begrijpt kan ze niet ingaan op de eis om de tentoonstelling te
verbieden. Wanneer er een zelfmoord plaatsvindt die overduidelijk is
geïnspireerd op één van de foto’s, probeert Helena door strafbemiddeling de
standpunten dichter bij elkaar te brengen en verdere incidenten te vermijden.
Door een nieuwe aanval op de kunstgalerij dreigt de situatie echter te
escaleren.
Aflevering 12: Een wees van 21
Wanneer topcrimineel Wille Droeven voor de strafuitvoeringsrechtbank
moet verschijnen omdat hij na een derde van zijn straf kan vrijkomen, loopt er
een nieuwe klacht tegen de man binnen. Gaat het om een terechte beschuldiging
of probeert men gewoon de vrijlating van Droeven tegen te houden? Helena besluit
de klacht te onderzoeken. Samen met Zohra, die als jonge inspecteur ooit nog op
de zaak Droeven zat, gaat Helena op zoek naar nieuwe elementen.
Aflevering 13: Een topadvocaat van 55
De ontdekking van een kinderpornonetwerk brengt de oude
demonen van de zaak Vandenbon weer naar boven. De beheerder van het netwerk is,
na een reeks beroertes dement geworden, waardoor het onderzoek dreigt vast te
lopen. Helena, die haar kans ziet om in het reine te komen met haar verleden,
bijt zich hardnekkig vast in de zaak. Wanneer een anonieme tip het onderzoek in
een stroomversnelling brengt, duiken er een aantal onaangename verrassingen op.
Mijn mening (++)
Het was niet de eerste keer dat ik deze afleveringen zag. Wellicht al de derde keer... Goed zot zou je denken, maar als ik iets bekijk, wil ik graag alles na elkaar zien en omdat dit in mijn druk schema meestal moeilijk in te passen is, moet ik nogal vaak opnieuw beginnen waardoor het soms nog drukker wordt. Wellicht kennen jullie dat gevoel wel of loop alleen ik daarmee rond? (Nee toch :) ) Stilaan krijg ik de indruk dat het me toch op de een of andere manier wel zal lukken want intussen ben ik alweer wat series beginnen kijken en ook het lezen van een aantal reeksen boeken staat op de rails. Denk maar aan die rond Frieda Klein (van Nicci French) en de Afghaanse verhalen van Khaled Hosseini.
Maar ik zou beter even bij het onderwerp van vandaag blijven, mijn mening over De Ridder. De eerste keer dat ik seizoen 1 zag, was ik echt heel erg lovend. Uiteraard is die mening nu een tikkeltje genuanceerder. Veel verrassingen zijn er immers niet meer. Toch vind ik de serie nog steeds een aanrader. Er zijn heel wat positieve punten aan deze reeks en ik zet ze uiteraard graag nog eens op een rijtje. Dit keer in 't kort. Niet meer in volzinnen, anders wordt deze blogpost wellicht té lang :).
- Goed uitgewerkte personages
- Hier en daar wat liefde, lust
- Humor die ik echt wel weet te smaken (maar misschien net iets meer voor vrouwen dan voor heren)
- Niet alleen een straffe madam als procureur, inspecteur El Zarkaoui hoeft niet onder te doen!
- Door de variëteit aan personages kan iedereen zich wel ergens in vinden
- Geen enkel verhaal is over the top, alles is voor mij behoorlijk waarheidsgetrouw
- Niet alles loopt altijd van een leien dakje
- Heel wat verschillende en uiteenlopende thema's worden aangekaart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten