Blauwe maandag uitgelezen!

Wat fijn om hier op heel regelmatige basis terug te zijn. Ik hoop echt dat het lezen en bloggen me blijft lukken, ook als ik straks weer moet gaan werken. Maar voor het zover is, wil ik jullie nog mijn eindbeoordeling van 'Blauwe maandag' van Nicci French geven. Lees je liever eerst mijn eerste mening? Klik dan op de volgende link: Mijn eerste mening over de eerste van Frieda Klein.

'Blauwe maandag' is het eerste boek rond het personage Frieda Klein en ik moet zeggen dat ik er echt van genoten heb. Misschien met wat ups en downs, maar daar vertel ik je hieronder in mijn mening wat meer over.

Gegevens

ISBN: 978 90 414 1464 9 (paperback) en 978 90 414 1765 7 (gebonden)

Uitgegeven in 2011

Oorspronkelijke titel: Blue Monday

Oorspronkelijke uitgever: Michael Joseph 

Uitgever in het Nederlands: Anthos

Omslagontwerp: Marry van Baar

Omslagillustratie: Theresa Martinat

Foto auteur: Annemarieke van den Broek

Aantal pagina's: 370

Mijn mening (++)

Het begin van het boek las erg vlot omdat ik het een tijd terug al eens las. Daarna kwam ik in het stuk dat voor mij nieuw was en ik liet me gewillig met het verhaal meeslepen. Het hoofdpersonage kreeg duidelijk vorm. Niet alleen de omgeving waar Frieda Klein zich thuis voelt, maar ook haar eigenzinnige karakter. Ik voelde meteen wel een verbondenheid, terwijl onze karakters toch behoorlijk uiteenlopend zijn. Als je je in het hoofd van een personage kan plaatsen, dan vind ik dat de schrijver(s) minstens al in één opzet geslaagd is/zijn. Anders zit je nooit echt in het verhaal en dat maakt een boek voor mij minder goed.

Toch is er naar mijn aanvoelen ook een minpunt aan Blauwe Maandag. Halverwege het boek verslapte mijn interesse. Soms kan dat aan mezelf liggen (door allerlei omstandigheden), maar nu had ik niet het gevoel dat ik de oorzaak bij mij moest zoeken. Het verhaal ging gewoon te traag. Ik kwam steeds in de verleiding om toch wat door te bladeren. En niet omdat het zodanig spannend was dat je de afloop wil kennen, maar eerder een gevoel dat je niet alles hoeft te lezen om op de hoogte te blijven. 

Het lijkt alsof er even helemaal niets gebeurt, alleen maar wat geleuterd wordt. Voor mij mocht het boek dus wat ingekort worden, maar voor de rest een meer dan onderhoudend eerste deel van Frieda Klein. Ik ben nog steeds benieuwd naar haar nieuwe avonturen. Binnenkort ga ik dus op zoek naar het tweede deel: 'Dinsdag is voorbij'. Wil je daar al de korte inhoud van lezen? Kijk dan zeker eens naar mijn mustread rond Klein.