Er is iets aan de kip met je hand

Misschien weten sommigen onder jullie dat wel, maar ik geef les op een lagere school en dit doe ik al jaren met hart en ziel. Zo begon mijn blogverhaal eigenlijk, met een webstekje voor mijn lesmateriaal. Intussen las ik ook wat boeken en frutselde ik hier en daar wat zodat Gietjes Corner een allegaartje werd van de chaos in mijn hoofd. Plezant vond ik dat, maar mijn lezers zagen door de bomen het bos niet meer. Vandaar mijn rijk dat werd uitgebreid ;). In eerste instantie Gietjes Boekies en Movies, maar daarna ook Gietjes Weetjes en Gietjes Maksels en Baksels. Intussen kreeg ik een aantal van mijn virtuele kinderen weer op de rails, maar mijn ultieme droom is om ze alle vier draaiende te houden. Tegelijkertijd. Misschien een wat gek idee, zeker als je bedenkt dat ik alles zelf doe. Materiaal maken, lezen, schrijven, verzamelen,... Er komt wel wat bij kijken :). Vooral als je het ook niet in twee zinnen gezegd krijgt. Dat blijft mijn probleem. Zoals nu. Bekijk die intro weer, om maar tot het punt te komen dat ik het hier ook geregeld over kinderboeken heb.

Vandaag wil ik het over een poëzieboek hebben, namelijk Er is iets aan de kip met mijn hand van Geert De Kockere en Nelleke Verhoeff. Ik had nog niets van het boek gezien, behalve de titel en ik leek meteen verkocht. Origineel, grappig en meteen tot de verbeelding sprekend.

Flaptekst

Een kip had iets aan de hand. Haar veren stonden recht en haar kop - lekker gek - leek een duim met een bek! Toen kwam jij voorbij en zei heel nonchalant: Er is iets aan de kip met je hand.

Deze kleurrijke dichtbundel is meteen ook een doebundel. Met allerlei creatieve opdrachten en filosofische vragen. Gedichten om je eigen gedachten te kriebelen.

Gegevens

Tekst: Geert De Kockere

Illustraties: Nelleke Verhoeff

Uitgeverij: De Eenhoorn

NUR: 291

ISBN: 978-94-6291-263-2

Mijn mening (++/+++)

Ik vind dit boek echt fantastisch. In mijn zoektocht naar materiaal om aan de kinderen mee naar huis te geven, stuitte ik in de bibliotheek op dit boek. Omdat ik mijn aanbod wil variëren en dus verder wil kijken dan gewone fictieboeken zocht ik ook eens in het rek bij poëzie. Deze werken vinden kinderen soms moeilijk toegankelijk en velen zullen nooit spontaan naar zo'n boek grijpen. Ze zijn bang dat ze het niet zullen begrijpen en het werkt bij sommigen zelfs soms wat beklemmend. Dat zou niet zo mogen zijn, integendeel. Ik vind zelf juist dat er zoveel vrijheid van dichten uitgaat. Rijmt het, oké. Rijmt het niet, dan is het ook oké. Leestekens, daar hoef je je eigenlijk niets van aan te trekken en wil je woorden gebruiken die eigenlijk niet bestaan, dan mag dat ook. Fijn toch? Het gaat erom dat kinderen van alles moeten kunnen proeven en daar wil ik het komende schooljaar zeker werk van maken. Het kan hen alleen maar ten goede komen. Werkt het niet bij een van hen, dat kan best, maar werkt het juist wel bij iemand, dan ben ik zeker in mijn opzet geslaagd.

Versjesboeken zien mij er van op een afstand vaak niet echt aantrekkelijk uit, maar dit boek is helemaal anders. Het heeft pit, kleur en durf in één pakket. De titel nodigt de kinderen al uit om na te denken want er is iets aan de kip met je hand... dat kan gewoon helemaal niet. Het kan een aanzet zijn voor een leuk gesprek, maar laat het gerust ook even wat sudderen bij de kinderen. 

Het ene gedicht gaat naadloos over in een ander en ook de tekeningen van Nelleke dragen hun steentje bij. Ik vind ze prachtig. Nochtans een stijl waar ik niet meteen achterover van val, maar hier passen ze zodanig goed dat mijn quotering van ++/+++ zeker ook naar haar uitgaat. De gedichten van Geert De Kockere zouden volgens mij zelfs wat pit verliezen moesten ze op een saai wit papier afgedrukt zijn.