Vorig jaar had ik al even het eerste deel - Mara - in mijn bezit, maar zonder het te lezen bracht ik het terug naar de bibliotheek. Intussen vergaat het lezen me terug heel wat beter dus ik deed een nieuwe poging en hoera, het lukte me deze keer wel. Misschien klinkt dat voor jullie wat vreemd, maar voor mij is dat alweer een stap in de goeie richting ;).
Sterre Carron is het pseudoniem van een Belgische schrijfster die al serieus wat boeken op haar conto heeft staan, terwijl Mara eigenlijk pas in 2013 verscheen.
Flaptekst
Moord, verminking, dubbellevens, het vernietigend middel
antrax, een lang bewaard geheim, zoete wraak en een gevaarlijke sekte in
Zwitserland zijn de ingrediënten van de meeslepende thriller Mara.
Op een herfstdag wordt het rustige leven van de inwoners van
Mechelen opgeschrikt door een moord op een jonge vrouw in een hotel op de
Vismarkt. Rani Diaz, de temperamentvolle hoofdinspecteur moordzaken, en haar
team worden op de zaak gezet. Het bewijsmateriaal wijst al snel in de richting
van een minnaar.
Enkele dagen later wordt Kathirah Al Saadi door haar
vriendin Sierra Capaldi gruwelijk verminkt aangetroffen. Sierra draagt al
zestien jaar een geheim met zich mee, waarvan ze niet had gedacht dat iemand
ervan op de hoogte was.
Als er al een bindende factor tussen de slachtoffers is, wat
probeert de moordenaar dan duidelijk te maken? En wie speelt er een duivels
spel en verleidt mensen om zich over te geven aan hun driften?
Gegevens
Uitgegeven door: NAU
Aantal pagina’s: 367
(voor de rest geen lijst te vinden in het boek)Mijn mening (++)
Omdat ik dit boek in enkele dagen uitlas, schrijf ik meteen mijn eindbeoordeling en was er dit keer geen eerste mening. Dat komt omdat dit eerste deel rond Rani Diaz echt als een trein leest. De hoofdstukken zijn zodanig kort dat je het heel moeilijk hebt om het boek aan de kant te leggen. Steeds maar weer slaagt de schrijfster erin om je vooruit te stuwen. Wat zal er gebeuren? Wie is er nu aan de beurt? Hoe loopt het af? De vragen blijven maar in je hoofd malen en dan kun je maar één ding doen. Doorrazen tot aan de allerlaatste pagina en dan even verzuchten omdat je het jammer vindt dat het boek alweer uit is. Herken je dit gevoel?
Sterre Carron schetst duidelijke hoofdpersonages door er net genoeg woorden aan vuil te maken. Je kunt je inleven in elk van hun levens en er is nog net genoeg ruimte om er ook zelf een aantal dingen in je hoofd bij te plaatsen. Dit is ook de sterkte van een boek. Duidelijk aflijnen, maar ook nog wat vrijheid. Daarnaast waren de hoofdstukken kort - zoals ik al zei - maar hier stoort het me zeker niet. Soms heb ik het gevoel dat ik op die manier niet in het verhaal kom, bij Mara is dat helemaal anders. Hier is het op zijn plaats. Het houdt de spanning levendig en het doet niet af aan je inlevingsvermogen. Een oververdiende ++ dus en op naar het volgende deel, Tirtha!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten