Maar toch wenkt dat hoekje me af en toe nog eens en is er echt geen fut om m'n verdriet bij de strot te grijpen. Dan wil en moet ik naar dat plekje om even te bekomen, om me te wentelen,... maar ik doe het sinds kort niet meer alleen. Niet dat er iemand aan mijn zijde staat, nee, niet iemand, maar wel iets. Boeken. Eindelijk kan ik het weer. Verdraag ik ze rond me en zorgen ze voor wat rust. Lezen, een zaligheid. Ik heb het altijd geweten, alleen ervoer ik het de laatste jaren helemaal anders. Gelukkig ben ik op dat vlak stilletjes aan terug. Een tijd geleden had ik al eens dat gevoel, toen maakte ik echter een terugval. Hopelijk blijft die nu uit en kan ik weer heerlijk genieten van al die verhalen.
De laatste weken lukte me dit alvast al, onder andere met De vliegeraar van Khaled Hosseini. Dit boek las ik jaren terug al eens, maar toen schreef ik nog geen recensies en bestond Gietjes Boekies en Movies nog niet. Omdat ik het jammer zou vinden dat boeken als deze hier zouden ontbreken, zal ik de komende weken, maanden en jaren van nieuwe boeken proeven, maar daarnaast ook nog verschillende werken opnieuw lezen. Als het zo'n krakers zijn zoals De vliegeraar, dan doe ik dat met plezier!
Gegevens
Vertaling: Miebeth van Horn
Uitgegeven in 2003
Uitgeverij: De bezige bij
Eerste druk: augustus 2003
Oorspronkelijke titel: The Kite Runner
Oorspronkelijke uitgever: Riverhead Books, New York
Omslagontwerp: Studio Jan de Boer
Omslagillustratie Bildhuset/Corbis
Foto auteur: Charmian Reading
Vormgeving binnenwerk: Peter Verwey, Heemstede
Druk Wöhrmann, Zutphen
ISBN: 978 90 234 1899 3
NUR 302
Aantal pagina's: 351
Flaptekst
Amir en Hassan zijn gevoed door dezelfde min en groeien
samen op in Kabul. Op een dag komt er op wrede wijze een einde aan hun
bijzondere vriendschap. Amir en zijn vader vluchten naar de Verenigde Staten,
waar ze een nieuw bestaan opbouwen, maar Amir slaagt er niet in Hassan te
vergeten. De ontdekking van een schokkend familiegeheim voert hem terug naar
Afghanistan, waar Amir wordt geconfronteerd met spoken uit zijn verleden. Zijn
voornemen om de oude schuld jegens Hassan in te lossen sleept hem mee in een
huiveringwekkend avontuur.
Mijn mening (++/+++)
Een boek een tweede keer lezen, zorgt altijd voor een bredere, een iets genuanceerdere mening. Het verhaal is immers net dat tikkeltje minder spannend, net iets minder verrassend waardoor je op andere dingen gaat letten. Je focus verleg je wat zonder dat je het eigenlijk zelf doorhebt. Daarom is mijn mening lichtjes gewijzigd, maar dat neemt niet weg dat ik 'De vliegeraar' nog steeds een prachtig boek vind. Wat is het fijn om over andere culturen te lezen, over landen die ik wellicht nooit in het echt zal zien. Ook al heeft Afghanistan twee gezichten. Het kreeg die twee gezichten door een verwoestende oorlog, waar arm noch rijk kon aan ontsnappen. De eerste keer dat ik dit boek las, had ik eigenlijk geen enkele negatieve opmerking en kreeg het meteen +++ als quotering. Nu had ik net iets meer moeite met de paar toevalligheden in het boek. Het lijkt net iets minder realistisch waardoor ik voor ++/+++ koos.
Bron:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten