Jaren heb ik maar wat aangemodderd, wat boeken betreft. Na de breuk met mijn vriend kon ik niet meer lezen. Heel vreemd was dat. Ik deed verwoede pogingen, maar telkens liep het mis. De concentratie was zoek, ik liet me niet meeslepen of ik ging zodanig op in een boek dat de tranen als rivieren over mijn kaken gutsten. Niet echt handig en zo vermoeiend. De ongelezen boeken bleven zich maar opstapelen en in plaats van rust brachten verhalen me de laatste jaren iets heel anders. Ik werd er zowaar onrustig van, ik kon ze zelfs niet meer in mijn buurt verdragen. Zo van boeken gehouden en toch... het was een beangstigende gewaarwording en ik had er dan ook heel veel moeite mee. Boeken hadden me nochtans al zo veel mooie momenten gegeven. Wat kon ik ervan genieten als we op onze zomerse reizen samen in de zon elk een verhaal in doken. Of als we zij aan zij in bed helemaal opgingen in een of andere bestseller.
Sommige dingen komen niet meer terug en die heb ik ook niet zelf in de hand, andere dingen probeer ik dan wel weer op te nemen. En lezen hoort daar zeker bij. Ik heb ze zo hard gemist, de boeken, echt. Ze horen gewoon bij mijn leven. Zonder mijn partner voel ik me een stuk minder, maar laat ons stellen dat ik zonder boeken nog een stapje verder van mezelf verwijderd was. En dat we nu beetje bij beetje terug dichter bij onszelf proberen te geraken, ook al is dat nog steeds zonder partner.
Ik hield me voor om het deze keer net dat tikkeltje minder persoonlijk te maken, maar dat is me duidelijk niet gelukt. Zo ben ik nu eenmaal, het moet me van het hart en het hart ligt op de tong. Neem daar nog eens bij dat ik wel van wat tokkelen en schrijven hou en dan kom je al snel aan een paar regels tekst. Uiteraard blijft het hier een boekenblog - en geen rond relaties - dus ik probeer jullie vanaf nu eindelijk nog eens met de regelmaat van de klok iets te laten weten over series, boeken en films. Ik hoop op het allerbeste!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten